Օրագիրը՝ կենսապատում, այսպես, օր օրի
Դավիթն ու ես համարյա միաժամանակ ենք արթնանում այսօր. սկզբում ես՝ 04-ին մոտ, հետո լացով-աղմուկով՝ Դավիթը՝ «սովորական ջուր եմ ուզում», ասել է թե՝ աղբրի (ծորակի) ջուր։ Խմում է, բայց չի հանգստանում։
Դավիթն ու ես համարյա միաժամանակ ենք արթնանում այսօր. սկզբում ես՝ 04-ին մոտ, հետո լացով-աղմուկով՝ Դավիթը՝ «սովորական ջուր եմ ուզում», ասել է թե՝ աղբրի (ծորակի) ջուր։ Խմում է, բայց չի հանգստանում։
Ոչ սովորական իրադարձության սպասումով էր, որ սկսվեց իմ օրը…. Աշխատանքային հերթական օրը, ի՜նչ լավ բառ է, առօրյան սկսեց։ Ես հայտնի трудоголик եմ. սիրում եմ աշխատել հատկապես ամռան օրերին, երբ շատ
Սիրելի սեբաստացի, մեր սեբաստացի շրջանավարտի մայրիկ, սիրելի Հասմիկ. Շնորհակալ ենք Արմանի համար։ Շնորհակալ եմ գնահատանքի համար։ Արմանին բարի ծառայություն։ Ուժեղ-կարող մարդ է։ Հետևելու ենք նրա ծառայությանը, ինչպես բոլոր սեբաստացի
Ես, գիտեք, Թումանյանի և Կոմիտասի նկատմամբ պաշտամունքի հասնող ակնածանք ունեմ թե ակնածանքի հասնող պաշտամունք։ 1869-ին ծնված, համոզված եմ, հայոց նոր շրջանի ամենամեծ հայերի մասին հետաքրքիր է ինձ ամեն ինչ՝ նրանց
Հասմիկ Թադևոսյան.- Բարև Ձեզ, պարոն Բլեյան, մենք հիացած ենք Ձեր կրթական համալիրով և կարծում ենք, որ շատ ճիշտ ուղի ենք ընտրել` մեր փոքրիկին Ձեր կրթահամալիր բերելով: Մենք սիրիահայեր ենք, ու մեզ
Էլյա Մկրտչյան. — Բարև Ձեզ: Կցանկանայի՞ք համագործակցել: Ես ներկայացնում եմ «Կարեն-Սևակ պրոդաքշընը», որը բաղկացած է տաղանդավոր երաժիշտներից և երգահաններից: Սա իրենց առաջին գործն է, հանդես են գալիս իրենց կատարմամբ. առհասարակ աշխատել են
Լիլիթ Անտոնյան. — Բարև Ձեզ պրն. Բլեյան: Ներողություն եմ հայցում` Ձեզ սոց. կայքի միջոցով դիմելու համար: Ես կազմել եմ կրթական ծրագիր` «Ճամբարները որպես մշակույթի ուսուցման ձև» և ցանկանում եմ ներկայացնել Ձեզ`
Աստղիկ Ռստակյան. — Բարեւ Ձեզ, պրն. Բլեյան: Վերջերս բավական հաճախ եք մասնակցում տարբեր հեռուստաեթերների: Երեկ նայում էի «Ազատ գոտին» Ձեր մասնակցությամբ եւ հիացած եմ: Ամեն անգամ Ձեզ լսելիս հաճույք եմ ստանում:
Ես՝ գիտեք, ծնվել և մշտաբնակվում եմ Երևանում: Թբիլիսին, գիտեք, շատ եմ հավանում: Եթե կառուցել ենք այս քաղաքը միասին, վրացիների հետ (փաստ է` մասնակցել ենք Թբիլիսիի կառուցմանը), երկար ապրել ենք միասին,
Դավիթ Բլեյանն արթնացել է ժամը 05-ին՝ աղմուկով. «Պապան գնացել է», հետո՝ անկողնում շորերը հագել, որ պապայի հետ գնա գործի, հետո, երբ հայտնաբերել է պապային, «Ուկա» է պահանջում։ Ստանում է, իհարկե։