Կարդո՞ւմ եք, կիրառո՞ւմ եք իմ խնամքով կազմած օրագրային ընթերցարանները, գործածո՞ւմ եք: Ինձ պարբերաբար Սուսան Մարկոսյանն է ոգևորում շարունակելու կիրակնօրյա ընթերցանության համար նախատեսված այսպիսի մեդիաժողովածուն…

Քրիստոս յարեաւ ի մեռելոց, և Քրիստոս մեր մե՞ջ է` հարցնում եմ, իր հարությամբ… Նունե Մովսիսյանի «Հայկական կակաչ» բլոգը՝ իր ծիսական բաժնով յուրահատուկ-կարևոր ընթերցարան է ինձ համար: Ահա այսօր էլ իմ կիրակին սկսեցի «Գունագեղ կիրակիների» շրջանից Աշխարհամատուռի կամ Կանաչ կիրակիի մասին ընթերցմամբ, նրա խորհրդի` իմ լավ բարեկամ Շահե Աբեղա Անանյանի տեսաներկայացմամբ: Շնորհակալ եմ: Ականջդ կանչի, Արթուր Բախտամյան, քո «Հայոց հարց»  հեռուստանախագծով, նրա պարբերականությամբ ու բարձր մասնագիտական կազմով, քննարկվող հարցերի տարողունակությամբ, որ բերդի-մեկուսացման շրջանի պես մի բան դարձավ ինձ համար` իմ աշխատանքից, առօրյայից դուրս կարդալու, ուսումնասիրելու, ճանաչելու համար…Շարքը շուտով կարող եք տեսնել նաև իմ բլոգում, հիշել, թարմացնել….

Կիրակնօրյա ընթերցարան է եղել և մնում «Շողակն»-ը. Անի Ջանոյան, ինձ էլ, ինչպես քեզ, թվում է, որ Համո Սահյանի բանաստեղծությունները ջրի պես մաքրում են աշխարհն ու մեզ: Ընտրածդ բանաստեղծությունը կարծես Համոյի ինքնադիմանկարը լինի… Ես որ հաճույքով նայեցի մեր ֆիլմադարանի «Քարափներից երկինք»  տեսաֆիլմը: Հուզեց ինձ մեր միջին դպրոցի 8-րդ դասարանի սովորող Աշոտ Զաքարյանի կենդանի մուտքը. Մարգարիտ Հարությունյան, տես` ուսումնական ճամփորդությունն ինչպես է կենսափորձ հաղորդում, ինչքան է հասունացնում 7-8-րդ դասարանի սովորողներին…

Գեղարվեստի կրտսեր դպրոցի սովորողների ճամփորդությունից Մուղնի, Օհանավանք, Սաղմոսավանք:
Լուսանկարները` Դիանա Գևորգյանի:

Բարի ընթերցում

Տեսնո՞ւմ եք` «Երկրագործությունը որպես ուղիղ ճանապարհ»-ը չեմ հաղթահարում: «Կենդանության նվիրված այս փոքրիկ գործի ճակատը կենդանի մարդերին անունով ցանկացա պսակել և այս խորհրդով ձեզ ընծայեցի…»: Պատկերացրեք, որ այս տողերը Միքայել Նալբանդյանի երկի՝ ինձ հիացնող առաջաբանից է:

Շուշան Բլեյանն իր ՖԲ էջում ամփոփում է զատկական արձակուրդի ճամփորդությունը: 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

«Կա»-ն ծնունդն է, «չկա»-ն՝ մահը

Հաշվեք՝ առտու թե գիշերվա ժամը չորսից գործի եմ. գրում եմ, կարդում եմ, պատասխանում եմ, հետո իննից՝ անընդհատ ձեզ հետ եմ իմ պարտականություններով, իսկ երեկ տուն մտա հեծանվով` երեկոյան ժամը ութին…

Մայիսին բացվում է վարդը, սոխակը երգում է անուշակ…

Մայիսը միշտ հաղթական-տոնական է, պայծառ, ամառնամուտ-ամառաբեր, շորաթափ… ավելացրեք, սրընթաց է… Ոչ մի օրացույց լրիվ չէ, քիչ է, Սուսան Մարկոսյանն ի՜նչ անի, երբ մեր ընտրյալ Նիկոլն է ուղիղ, Հանրապետության հրապարակի ուժով

Քո համար եմ ասում, պա՛պ…

Հաճույքով լռելը կա ու կա… լռության հաճույքը… որն է կիրակին, որ այս անգամ հաճախակի խախտվեց իմ ու Սուսան Մարկոսյանի, իմ ու Տաթև Աբրահամյանի, իմ ու Մարգարիտ Սարգսյանի, իմ ու Հերմինե