Կարդո՞ւմ եք, կիրառո՞ւմ եք իմ խնամքով կազմած օրագրային ընթերցարանները, գործածո՞ւմ եք: Ինձ պարբերաբար Սուսան Մարկոսյանն է ոգևորում շարունակելու կիրակնօրյա ընթերցանության համար նախատեսված այսպիսի մեդիաժողովածուն…

Քրիստոս յարեաւ ի մեռելոց, և Քրիստոս մեր մե՞ջ է` հարցնում եմ, իր հարությամբ… Նունե Մովսիսյանի «Հայկական կակաչ» բլոգը՝ իր ծիսական բաժնով յուրահատուկ-կարևոր ընթերցարան է ինձ համար: Ահա այսօր էլ իմ կիրակին սկսեցի «Գունագեղ կիրակիների» շրջանից Աշխարհամատուռի կամ Կանաչ կիրակիի մասին ընթերցմամբ, նրա խորհրդի` իմ լավ բարեկամ Շահե Աբեղա Անանյանի տեսաներկայացմամբ: Շնորհակալ եմ: Ականջդ կանչի, Արթուր Բախտամյան, քո «Հայոց հարց»  հեռուստանախագծով, նրա պարբերականությամբ ու բարձր մասնագիտական կազմով, քննարկվող հարցերի տարողունակությամբ, որ բերդի-մեկուսացման շրջանի պես մի բան դարձավ ինձ համար` իմ աշխատանքից, առօրյայից դուրս կարդալու, ուսումնասիրելու, ճանաչելու համար…Շարքը շուտով կարող եք տեսնել նաև իմ բլոգում, հիշել, թարմացնել….

Կիրակնօրյա ընթերցարան է եղել և մնում «Շողակն»-ը. Անի Ջանոյան, ինձ էլ, ինչպես քեզ, թվում է, որ Համո Սահյանի բանաստեղծությունները ջրի պես մաքրում են աշխարհն ու մեզ: Ընտրածդ բանաստեղծությունը կարծես Համոյի ինքնադիմանկարը լինի… Ես որ հաճույքով նայեցի մեր ֆիլմադարանի «Քարափներից երկինք»  տեսաֆիլմը: Հուզեց ինձ մեր միջին դպրոցի 8-րդ դասարանի սովորող Աշոտ Զաքարյանի կենդանի մուտքը. Մարգարիտ Հարությունյան, տես` ուսումնական ճամփորդությունն ինչպես է կենսափորձ հաղորդում, ինչքան է հասունացնում 7-8-րդ դասարանի սովորողներին…

Գեղարվեստի կրտսեր դպրոցի սովորողների ճամփորդությունից Մուղնի, Օհանավանք, Սաղմոսավանք:
Լուսանկարները` Դիանա Գևորգյանի:

Բարի ընթերցում

Տեսնո՞ւմ եք` «Երկրագործությունը որպես ուղիղ ճանապարհ»-ը չեմ հաղթահարում: «Կենդանության նվիրված այս փոքրիկ գործի ճակատը կենդանի մարդերին անունով ցանկացա պսակել և այս խորհրդով ձեզ ընծայեցի…»: Պատկերացրեք, որ այս տողերը Միքայել Նալբանդյանի երկի՝ ինձ հիացնող առաջաբանից է:

Շուշան Բլեյանն իր ՖԲ էջում ամփոփում է զատկական արձակուրդի ճամփորդությունը: 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Սովորական գիր, ամենօրյա պատում

Որ նոր տարին շարունակենք, ինչպես ավարտում ենք, կամ հակառակը սրա… Օրերն իմ այդպիսին են տարեմուտի, ու երեկը բացառություն չեղավ, եղավ հերթականը… Համերաշխ ստեղծումի ցույց էր մի, խիտ ու տոնական, որ այն

Կատակ եմ անում,  հայրի՜կ

Դավիթ Բլեյանի՝ ավելի ու ավելի հաճախ կրկնվող արտահայտություններից է. «Ես կատակ եմ անում»: Մեծանալն էլ ո՞նց է լինում. ուրախ: — Լա՜վ, դու պարտեզ չես գնում, բա որ քո ընկերները՝ Արամը,

Թիվ 304 սենյակ։ Առողջագետի իրիկնային տեղեկանք 

Կեսօրից հետո, նույն ինտենսիվությամբ, ինչպես առավոտյան, շարունակվում է բժիշկների նշանակված պրոցեդուրաների կարգապահ ընդունումը։ Արանքում տիար Գևորգի հետ փորձում ենք հասցնել նաև մայիսյան հավաքին ընդառաջ մեր դիտարկումները։ Նախ՝ ինչու մայիսի 3-7,