— Հայրիկ, զատիկը քանի՞ ոտք ունի:
— Արի հաշվենք… Մեկ, երկու…

Դավիթ Բլեյանի գիշերային թփթփոցին ավելացավ ևս մեկը. Մելինեն իր եղբայր Արմենին ուղեկցում է սանհանգույց… գիշերը՝ 5-ին: Քույր է՝ եղբոր նկատմամբ խնամքով: Քրոջ պահած եղբայր է Արմենը, կվերադարձնի: Մի՛ անհանգստացեք, Վահրամ-Ռուզան, մաճը բաց մի՛ թողեք ու ձենձնեք ամենքին… Կա հրաշքը, որ մեզնով է հաստատվում՝ Հարության հրաշքը:

– Դավիթ, որ մեծանաս, ի՞նչ ես դառնալու:
– Ոստիկան:
– Որ ի՞նչ անես…
– Ոստիկանական մեքենա քշեմ. քեզ տանեմ գործի, մայրիկին էլ՝ դասի…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Մեր դրոշի գույնն է ծիրանագույնը

– Ծիրանագույն, նշանակում է ծիրանի գույն,- բարձրաձայն հայտնագործում է կամ ինձ ուսուցանում-իր գիտելիքներով ներկայանում Դավիթ Բլեյանը… – Մեր դրոշի գույնն է ծիրանագույնը,- շարունակում է… – Չեմ ուզում երեք գույն, կապույտն

Հաղթահարած… Անհամբեր: Ոգևորված, անպատմելի ուրիշ…

…. Ու Սոնա Փափազյանը պարտադրեց և՛ վերնագիրը, և՛ սկիզբը իմ օրվա գրի. ««Սեբաստացիներ» երգչախմբում երգելը միֆային մի բան էր: Լսում ես, վայելում, քթիդ տակ երգում նրանց հետ, հուզվում, մտահորիզոնումդ չկա՝

Ուզում եմ համ իմ պապան լինի, համ էլ պապիկը

Կիրակին՝ իսկական կիրակի. Արթուր Բլեյանն իր հայրական կալվածքում տղամարդի սեղանի շուրջ հավաքել էր եղբայր-հորեղբայրներին, մի խումբ ընկերների հետ… Դավիթ Բլեյանի 1-ին խաշն էր. միանգամից հո մոտ չի՞ գալու, կարևորը՝ տղամարդկանց հետ