Թոշակը, այն էլ պետական պաշտոնյայի, հեշտ մարսվող բան չէ․․․ Շաբաթ օրվա վերջում, տան ճանապարհին ինքնազգացողությունս նկատելի վատացավ, կտրուկ բարձրացավ ջերմությունս, և այսպես․․․ Նման դեպքերումԼիլիթ Բլեյանի խելամիտ ճանապարհային քարտեզով ու հոգատար հսկողությամբ, ընտանիքը մոբիլիզացրեց իր թերապևտիկ հնարավորությունները․․․ 

Առավոտ շուտ «EcoSense» կենտրոնի Կոմիտասի մասնաճյուղում ես քովիդի թեստ հանձնեցի այսպես էր գրված ճանապարհային քարտեզում․․․ Պատասխանը հենց լինի իմ էլ փոստին, ուշադիր ընթերցողը կտեղեկանա․․․ Բարդ շաբաթկիրակի անցկացրի․․․ Հիմա ամբողջությամբ վերականգնել եմ իմ բնական կենսունակությունը, առողջական որևէ անհանգստություն չունեմ պատասխանը կասկածի տակ չառնի՞ նորաստեղծ կենտրոնի նկատմամբ վստահությունը․․․ 

Արևի նման նայեցեք աշխարհին իմ հեղինակային այսպիսի առաջաբանով «Արևիկ» հրատարակչությունը, ուշադիր, 30 հազար տպաքանակով հրապարակեց «Որն է մեր ճանապարհը»՝ մամուլից ընդգրկված հոդվածներով ժողովածուն՝ բարձր դասարանցիներին ու պատանեկությանն ուղղված, և նպատակը, ինչպես տիտղոսաթերթում է նշված, «ինչոր չափով լրացնել այն բացը, որ այժմ գոյություն ունի հայրենի պատմության նորագույն շրջանի ուսումնասիրության գործում, նրանց կողմնորոշել Հայաստանի ապագայի խնդիրներում»․․․ Իմ կազմած անդրանիկ այս ժողովածուն լույս չէր տեսնի առանց պատմաբան Կտրիճ Սարդարյանի մասնագիտական աջակցության։ 

1992-ին «Շաղիկ» հրաարակչությամբ լույս տեսած «Ապագա ունենալու համար նախ ապրել է պետք» ժողովածուն արդեն 1989-1992թթ իմ քաղաքական գործունեության վավերագրության տպագիր ներկայացումն էր լայն հասարակությանը, ՀՀ ԳԽ պատգամավորի, ՀՀՇ վարչության անդամի իմ այլընտրանքի ներկայացումը, որը հիմք դարձավ «Նոր ուղի» հասարակականքաղաքական կազմակերպության ստեղծման և նրա կազմում իմ ընկերների հետ 1992-2005թթ քաղաքական գործունեության ծավալման համար Այս իմ գրով վերահրապարակումմատչելի եմ դարձնում իմ մյուս հրապարակումները. «Նոր ուղի» մատենաշարովխորագրով, որ իմ ընկերների մասնակցությամբաջակցությամբ խմբագրվեցին,հրապարակվեցին 1999-2001թթ, երբ գործուղման էի արդարադատության, թե պատժի համակարգում։ Երեք ժողովածու՝ ինձ համար միշտ հուզական ապրումով՝Նամակներ կալանատնից, Նոր ուղի. քաղաքական, Ժամանակակից և հանրամատչելի մանկավարժություն։ Սրան ավելացնենք 1994թ. Կտրիճ Սարդարյանի խմբագրած, իմառաջաբանով, մատենաշարի չորս գրքերը, որ ներկայացված է իմ «Արձանագրումներ», «Կսմիթներ, թե արձանագրումներ» գրերով, ու պատկերն ամբողջական կդառնա։ 

Այսպիսով՝ դուք ունեք հնարավորություն՝ Նոր ուղու առաջարկած ճանապարհը ուսումնասիրելու։ Չեմ կարծում, թե սա զուտ պատմության համար է։ Լավ կլիներ 

Ուզում եմ հավատալ, որ այս իմ չարչարանքը աննկատ չի մնա. իմ ընկերները կօգնեն բոլոր գրքերը կարճ ժամանակում հրատարակչական ավելի գործածելի տեսքի բերելու։ Շնորհակալ կլինեմ։ 

#1908

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Գրականություն, թե գրկախառնություն

— Հայրիկ, այսօր ես ու Ալեքսը երկու անգամ քո ասածը չենք արել… մեկ՝ մարմարյա սրահում, մեկ էլ Թումանյանի թանգարանի աստիճանների վրա… Ասացիր՝ ծափահարում ենք, մենք չծափահարեցինք…,- անկեղծանում է Դավիթ Բլեյանը։

Դեռ ինչե՜ր են լինելու. օյ, օյ, օյ…

Օրագրի ուշադիր ընթերցողը հետաքրքրվում է իմ տոնական փոստով. ուզում է, որ ես առանձնացնեմ դրանից ամենա…, տեղին բառ եմ փնտրում՝ ամենա…, ու չեմ գտնում: Շնորհակալ եմ յուրաքանչյուրին, ով այս առիթը՝ ուսուցչի

Օգտավետ անձրև, առատ, ամենուր, մեծ կաթիլներով, հուժկու և արագ…

Որպեսզի բոլոր մեռածները նրանով վերակենդանանան… Կինոռեժիսոր Մարիա Սահակյանի, զարմանալի արվեստագետ կնոջ, նույնքան զարմանալի սովորող-արվեստագետ Սեդայի, հինգ երեխայի մայրիկի մահը կիրակիով իր սև գործն արեց… Որքան էլ դաժան-երկարատև հիվանդությամբ տեղն արած՝