Օրը՝ առողջապահական առավոտով, արդեն ավանդական բուժական պրոցեդուրաներով, բուժական կարգով, սիրելի շարունակություն ստացավ տնից վաղ ստացված փաթեթով։ Մեջ եմ բերում Արմինեին «Աստղիկը քեզ համար ծաղիկ է նկարել։ Ասում է կտանեք հայրիկիս, որ հոտ քաշի, նուռ ուտի ու գա իմ մոտ», հետն էլ՝ մաքուր, հատիկհատիկ, կոկիկ ամանի մեջ ինձ ու իր հոպարիկ Գևորգի համար իստակած նուռ, կիվիի պտուղներ։ Ու իր մաքուր էջին հայրիկին նվիրած մատիտածաղիկը։ 

Մինչ մենք վայելում ենք, շարունակում օրն աշխատանքային մեր առողջագետ ընկերների, առողջագիտական տեղեկատուում առավոտվա հուսադրող, վստահությունը շարունակ մեծացնող թվերն են հայտնվում՝ մեր սեղանից ձեր սեղանին։ Ասում եք, չէ՞, որ դրանց եք սպասում՝ որպես կարևոր սկիզբ աշխատանքային հաջորդ օրվա 

սատուրացիա՝ 95
զարկերակային ճնշում՝ 130-85
ջերմություն՝ 36,1-36,2
շաքար՝ 4,6-6։ 

Իմ ու Գևորգի միջինացված թվերն են, որ հեշտ կողմնորոշվեք, չխճճվեք։ 

Ապրիլյան պարտիզապուրակային եռանդուն գործունեությանը՝ կրթահամալիրով մեկ, մենք էլ Լիլիթ Ազիզխանյանի երաշխավորած ուղիղ եթերներով հետևում ենք, ուրախանում, լրացնում մեր առողջության պաշարը երկրագործության ծաղկունքով, ուրախությամբ։ Մի՛ խնայեք մեզ, ձեր գործերով առաջ եկեք, ու թող լինեն բազում սեբաստացի ներկայացումներ սեբաստացի կինոյով։ 

Բարի օր։ 

#2041

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Դու գտանում ես ահա և՛ հայրենիք, և՛ երկիր…

Վերնագիրը Չարենցինն է։ Հիմա, ինչպես պարբերաբար, ես Ռեքվիեմն եմ կարդում Կոմիտասի հիշատակին։ Այս անգամ ուզում եմ ձայնով, քեզ համար կարդալ, ընթերցող, ու, ավա՜ղ, քանզի գրասեղանիս լամպը անսարք է, և լույսը

Գտեք ձեր Արևին, ու դուք կշողաք

«Ես միշտ ժպտում եմ իմ Արևի հետ, որովհետև նա հասկանում է ինձ, ես դառնում եմ նրա մի շողը». Սոնա Մայիլյանը չի կարող «Շողակն»-ում այլ կերպ լինել, ինչպես չի կարող կրթահամալիր-մարզաշխարհում մշտապես

Դուն պանդուխտ տղադ Զահրատը մի մոռնար…

Քաղաք — գիշերանց երբ լույսերդ վառին ու տանիքներեն վեր  Գույն գույն մառախուղ մը տարածվի — երբ ամեն ինչ նիհրե  Դուն պանդուխտ տղադ Զահրատը մի մոռնար  Հարցնողներուն բարև ըրավ ըսե…  Հեծանվով