Օրը՝ առողջապահական առավոտով, արդեն ավանդական բուժական պրոցեդուրաներով, բուժական կարգով, սիրելի շարունակություն ստացավ տնից վաղ ստացված փաթեթով։ Մեջ եմ բերում Արմինեին «Աստղիկը քեզ համար ծաղիկ է նկարել։ Ասում է կտանեք հայրիկիս, որ հոտ քաշի, նուռ ուտի ու գա իմ մոտ», հետն էլ՝ մաքուր, հատիկհատիկ, կոկիկ ամանի մեջ ինձ ու իր հոպարիկ Գևորգի համար իստակած նուռ, կիվիի պտուղներ։ Ու իր մաքուր էջին հայրիկին նվիրած մատիտածաղիկը։ 

Մինչ մենք վայելում ենք, շարունակում օրն աշխատանքային մեր առողջագետ ընկերների, առողջագիտական տեղեկատուում առավոտվա հուսադրող, վստահությունը շարունակ մեծացնող թվերն են հայտնվում՝ մեր սեղանից ձեր սեղանին։ Ասում եք, չէ՞, որ դրանց եք սպասում՝ որպես կարևոր սկիզբ աշխատանքային հաջորդ օրվա 

սատուրացիա՝ 95
զարկերակային ճնշում՝ 130-85
ջերմություն՝ 36,1-36,2
շաքար՝ 4,6-6։ 

Իմ ու Գևորգի միջինացված թվերն են, որ հեշտ կողմնորոշվեք, չխճճվեք։ 

Ապրիլյան պարտիզապուրակային եռանդուն գործունեությանը՝ կրթահամալիրով մեկ, մենք էլ Լիլիթ Ազիզխանյանի երաշխավորած ուղիղ եթերներով հետևում ենք, ուրախանում, լրացնում մեր առողջության պաշարը երկրագործության ծաղկունքով, ուրախությամբ։ Մի՛ խնայեք մեզ, ձեր գործերով առաջ եկեք, ու թող լինեն բազում սեբաստացի ներկայացումներ սեբաստացի կինոյով։ 

Բարի օր։ 

#2041

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ողջո՜ւյն, Արատես․․․ որ տեսա քեզ․․․

Մեր այցը Եղեգիսի կիրճ, Արատես, կրթահամալիրի փոխտնօրեն Գևորգ Հակոբյանի հետ, աշխատանքային է․ առաջիկա 2-3 տարին Արատեսում «Դպրոց բնության գրկում» նախագծի նորացման, ամբողջացման գործածման համար վճռական շրջան է․ անավարտ, կիսատ չի

Ետտոնական Դավիթ

Դավիթն արթնացել է… – Մամ, պառկել եմ, նայում եմ քեզ… Հետո երգում է՝ համամ-զամ, զամ, զամ (ծաղրածուի երգն է երեկվա)… – Գիտե՞ս՝ Շուշոն եկել է… – Վիեննայի՞ց է եկել, ինքնաթիռո՞վ…

Բարեկենդանի մեծացող աշխարհը

Բուն Բարեկենդանը ես անցկացրի տանը՝ մի խումբ հարազատների հետ… Ստեփան եղբոր՝ Դավթի հորեղբոր, ով երկարատև բուժումից հետո իսկական նվեր էր մեզ, այնպես, որ արժանացավ խորովածի կրակը վառելու պատվին… Իմ հարգելի ճարտարապետ-ուսուցիչ