Օրեր առաջ Ագարակում էի Գևորգ Հակոբյան կրտսերի մեկամյակի առիթով։ Մեր սեբաստացի 2-4 տարեկանների հաճախակի դարձած հավաքները ևս հաստատում են, որ Ագարակը գրավիչ վայր է բոլոր տարիքի երեխաների համար։ 

Շրջում էի Ագարակի անկյուններով, արձանագրում փոփոխությունները, երբ ինձ անակնկալ մատուցեց մեր Հազարանը… Մնացածը՝  ապշահար տիարի տեսանյութում։ 

#2062

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=CxbrMLi6tF4]

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Լռությունն իսկական ընկեր է, որը երբեք չի դավաճանում

Մինչ Հայաստանում, Բանգլադեշում էլի անսպասելի եկած, քաղաքային և կրթահամալիրային իշխանություններին հանկարծակիի բերած ձյան հետևանքների շուտափույթ վերացմամբ են զբաղված, ես թույլ եմ տալիս ինձ իմ օրվա այս գրում ուրախ-թեթև մի քանի

Գրիչը քոնն է, թուղթը՝ քոնը, գրողն էլ դու, գործիչն էլ՝ դու… 2015-ին

Այո, Գոհար Սմբատյան, Աիդա Պետրոսյան ու նախակրթարանների սեբաստացի գործընկերներ, խելամիտ ու խիզախ օգտագործեք հունվարյան ստուգատեսների հնարավորությունները՝ մեր 350-ի չափ 2-6 տարեկանների մարմնամարզական, բնագիտատեխնիկական գործունեությամբ նրանց զարգացում-կյանքը՝ տանը և պարտեզներում լիարժեք

Եվ մտքի՜, ոգո՜ւ բեղուն բերքի… մասին է իմ գիրը

…. Լծված խնդագին աշխատանքի՝ Պիտի իր անհուն երկի՛րն հերկի,— Երկիր արևի՜, գինո՜ւ, երգի՜ — Եվ մտքի՜, ոգո՜ւ բեղուն բերքի… — Հայրի՜կ,- կանչը-ծիծաղը ավագ զավակի, որ չի մոռացվում, ամենահինն է ու