Սիրելի սեբաստացիներ, Բլեյան բաց դպրոցի-հեղինակային կրթական ծրագրի օրացույցի  ամենահուզիչ-ոգեշնչող կետերից է Հանրապետության տոնին՝ մայիսի 28-ին հանրապետության բարձունքների նվաճման ամենամյա ֆլեշմոբը՝ անմոռաց մասնակիցներից յուրաքանչյուրի համար։

Գագարին պրոյեկտով սկսված-ծավալվող Համբարձման խաղերը-մաքրությունը, մեր անընդհատ հիացումը Սևանով, Հրազդանի ավազանի սար ու ձորով, քար ու քարափով, թելադրում են, որ սեբաստացիները դասարանով, խմբով արագ կապվեն Գագարին պրոյեկտի ընկերների՝ դասարանի, խմբի հետ, համատեղ մշակեն «Հայացք բարձունքից» իրենց նախագիծը, վերելքի գնան, հասակակիցներով-ընկերներով միասին քայլեն, հիանան, վայելեն-խնամեն մեր մի բուռ հայրենիքը։ Վստահ ենք, որ «Դար հիմնադրամը, Արսեն Աղաջանյանը, ինչպես Համբարձման խաղերի-մաքրության դեպքում, առջևից կգնան։

Աշոտ Բլեյան
Սուսան Մարկոսյան

#2063

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Հիսուսի մի սիզիփոսյան աշխատանքի մասին է իմ գիրը․․․

Գիտնակա՞ն էր պետք լինել եզրակացնելու համար, որ մարդու համար հաջող է այն օրը, որում արդարացել են նրա սպասելիքները։ Արդարացա՞ն իմ սպասելիքները ուխտից․․․ իսկ ունեի՞ ես դրանցից։ Այնքա՜ն տարածված-չարչրկված «ուխտդ ի

Անկեղծ ու առանց պաթոսի…

«Անկեղծ ասած»-ը… երանգավորող արտահայտություն է. ես գիտեք, չեմ սիրում, չեմ գործածում, հաճախ դիմացինի խոսքի մեջ ուղղում եմ: Պետք էր ինչ-որ կերպ գիրս սկսել-սկսեցի. ընթերցողի ուշադրությունը հրավիրեցի՞: Առանց պաթոսի՝ լավ է.

Անցած օրը՝ կիրակի, օրվա գիրը՝ նրա նման, անսպասելի ավարտով

Գրելը, օրագիր վարելը ինձ ավելի ու ավելի է դուր գալիս. գրում եմ հեշտացող թեթևությամբ, հաճույքով, առանց նեղելու ինձ, օրագրի վրա ծախսելով 60-80 րոպե, միշտ առավոտ կանուխ, իսկ իմ բլոգում, իմ