Արատեսում իմ օրը լիարժեք աշխատանքային է, ինչպես մեր Գեղարվեստի աղջիկների խմբինը, Սմբատինը, Տարոնինը, Եղեգիսի շինարարական բրիգադինը, սեբաստացի նախագծային խմբերինը։ 

Նկարիչ-տեխնոլոգների խմբի հետ անցնում ենք տուն առ տուն, սենյակ առ սենյակ, անկյուն առ անկյուն… Գործ, սիրելի աշխատանք, յուրաքանչյուրիս համար, շատ կա՝ մինչև 2021-ի հունիսի 1-ը Արատեսն իր ողջ հմայքով համար մեկ պատրաստության վիճակի բերելու, հանրությանը ներկայացնելու համար, ինչպես որոշել ենք։ 

Կան աջ ու ձախ, ահա, այսպիսի տեսարաններ, խենթանալի՜ք… Ահա ինչու՝ վստահ ենք, որ փառատոնային Հազարանը հատուկ կանցնի Արատեսով։ 

Աշոտ Բլեյանի ուղիղ հաղորդումն Արատեսից: 

#2062

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Անկումների սարսափից…

Եթե ուզում եք մեկ նախադասությամբ, երեկը՝ դեկտեմբերի 12-ը, շնորհիվ Դավիթ Բլեյանի, տարվա 365 օրերից առանձնակի դարձած ծննդյան օրով. մեր տուն-Արևմտյան դպրոց-Ագարակով կրթահամալիրի երեկվա օրվա աշխույժը վկա։ Դավթին լսեք. երբ չորս

Խիզախեցիր՝ քո տարին է, հայրենագետ-ճամփորդ, սիրելի Մարթա․․․

Դավիթը ամենաշատը սիրում է․․․ — Դավի՛թ, ո՞ւմ ես ամենաշատը սիրում,- ուղիղ հարցնում է մայրիկը՝ Արմինեն․․․ Առաջին-երկրորդ տեղերում՝ հայրիկ-մայրիկն են, հետո գալիս են երրորդ, չորրորդ, հինգերորդ տեղերը՝ Շուշանը, Մելինեն, Սոնան․․․ Հետո անունների տեղերը

Տոն է օրը, ու տունը՝ համալսարան․․․

Արև է պայծառ դրսում, մեր ընդարձակ պատշգամբից այն կողմ․․․ Արևի շողքը իմ բացած դռնից ներս է մտել, հատակով մեկ լուսավոր շերտ գցել․․․ — Դավի՜թ, տե՛ս․․․ — Եթե կպնեմ, տա՞ք կլինի․․․