Արատեսում իմ օրը լիարժեք աշխատանքային է, ինչպես մեր Գեղարվեստի աղջիկների խմբինը, Սմբատինը, Տարոնինը, Եղեգիսի շինարարական բրիգադինը, սեբաստացի նախագծային խմբերինը։ 

Նկարիչ-տեխնոլոգների խմբի հետ անցնում ենք տուն առ տուն, սենյակ առ սենյակ, անկյուն առ անկյուն… Գործ, սիրելի աշխատանք, յուրաքանչյուրիս համար, շատ կա՝ մինչև 2021-ի հունիսի 1-ը Արատեսն իր ողջ հմայքով համար մեկ պատրաստության վիճակի բերելու, հանրությանը ներկայացնելու համար, ինչպես որոշել ենք։ 

Կան աջ ու ձախ, ահա, այսպիսի տեսարաններ, խենթանալի՜ք… Ահա ինչու՝ վստահ ենք, որ փառատոնային Հազարանը հատուկ կանցնի Արատեսով։ 

Աշոտ Բլեյանի ուղիղ հաղորդումն Արատեսից: 

#2062

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Թե ինչպես ավարտվեց պատմությունը՝ Սասունցի Դավթի հայրիկի և Վազգեն Սարգսյանի մասին

Խոստացիր, որ կգաս, Բայց երբեք մի արի… Եթե գաս, Ում գալուն սպասեմ… «Սպասող մարդու օրագիր», իրանական ժամանակակից պոեզիա Մեդիաուրբաթ-ամենշաբաթյա համերգին ես ուղիղ մեկ շաբաթ սպասում եմ: Ինձ լավ եմ զգում,

Խաղացնո՞ղ խոսք է իմ գիրը…

Գտեք «խաղացող խոսքի» հեղինակին. մի տեղ նշել եմ հետաքրքիր այս կապակցությունն ու մոռացել հեղինակին… Իմ խոսքը-գիրը, հեծանվի պես, ասել եմ, իմ խաղընկերն է. իմ հետ նրա շփումը չի կարող բնական-օրգանական

Վիշապներ սպանելու գիտելիքի պարտադրանքի դպրոց

Շարունակե՞մ առակներով խոսել, նույնն է թե՝ ընթերցել չինական առակները` բացելով «Իմաստության արկղիկ»-ը․․․ «Ինչպիսի՞ գիտելիքներն են պիտանի» վերնագրով առակն է․․․Արդիական հարցադրում է․․․ — Ես պատրաստ եմ հինգ տարի ապրել այս անտառում։