Հունիսի 4-ի այս օրը, որ որպես ընդարձակ-յուրահատուկ ընդհանուր պարապմունք՝ կրթահամալիրի Ավագ դպրոց վարժարանի 2020-2021 ուստարվա շրջանավարտների  Ցտեսություն-ցնծություն  ուսումնական նախագծով,

  ամենամյա է, իհարկե՝ հուզիչ հանդիպում-գրկախառնումներով կլինի․․․ Սեբաստացի դաշտերը կտեղավորեն բոլորին, ընտանիքներին, շրջանավարտներին, սեբաստացի սովորողներին, կենտրոնում իրենց սիրելիներով՝ որպես օրվա հերոսներ, զմայլվողներին․․․ Լուսանկարները ամենից լավ կպատմեն․․․ Պահն այս մոգական կմնա․․․ 

Իսկ շրջանավարտները մեր իրենց կարած շորերը կփոխեն ճամփորդականով, կառնեն ցուպերն իրենց, ուսապարկերն ու նախագծային խմբերով, իրենց կազմած երթուղիներով, եռօրյա ճամփորդությամբ հայրենի աշխարհը կվայելեն․․․ 

Ուսումնական գործի մեր հեղինակած կազմակերպումը այսպիսի անցումներ ոչ միայն թույլ է տալիս, այլև նախապատրաստում․․․ 

#2075

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Լավ է ուշացած գալ, քան սպասել հրավերի

Մարկեսի կենսախնդության ամանորյա այս փնջից իմ ընտրած առաջնագիրն է իմ թվով 1259-րդ պատումի, որպես անընդհատ օրագիր։ Հրավերները միշտ դիտել եմ որպես տեղեկացում՝ ազատ պարտավորություններից, վրիպելուց, նեղանալուց։ Գյումրիում, որքան էլ որ

Կիրակիի օրով հորդառատ անձրևը իմացումի հավես ու թափ պարգևե՞ց…

Շաբաթ օրը՝ երեկ, օգոստոսի 29-ին, լուսինը՝ սպասված-հայտարարված, մոտ էր ու վառ: Ես, Արմինեն ու Դավիթը Երկրի 7 մլրդ բնակիչների հետ կարողացանք հետևել այսպես կոչված «սուպերլուսնին»… Հորդառատ անձրևը շատ էր ուզում,