Ու ես սկսում եմ այն Հացավանից…

Ես դուրս եկա Հացավանի՝ Բլեյանների տանից հեծանվով, առավոտ ծեգին՝ ժամը 7-ին։ Առաջին անգամ պիտի անցնեի այս ճանապարհով մինչև կրթահամալիրի բանգլադեշ, Հարավային դպրոցը մեր։

Ես չգիտեի, որ քիչ հետո ունենալու եմ ուսումնական ագարակի ղեկավար Էդմոն Փաշինյանի ավետիսը՝ մեր պոնիի ծնունդի ու սրընթաց Հարավով Արևմուտք, արևմուտքից Մայր դպրոց… Եվ ես  ծննդյան ավետիսի ուրախաբերը դարձա։

Մնացածը՝ որպես ղողանջներ, երգեր՝ իմ դադարներից, մեր դպրոցներից, այսպիսի տեսաշարի, ֆոտոնյութի ձևով։

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=K1TyMfKMrhY]

Այսպիսի լեցուն օր, որի մեջ իմ և՛ երեկը կա, և՛ այսօրը։ Պատմում եմ. գիր է անընդհատ, սա էլ՝ թվով 1693-ը։ Փառատոնի ծրագրով պատրաստվեք իմ հազար յոթ հարյուրերորդ հոբելյանական գրին։

Ֆոտոխմբագիր՝ Արմինե Թոփչյան
#1693

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Առանց ծուռտուքշիի, բարեխիղճ հետևողականությամբ…

Իմ գիրը, որպես պատում, երեկվա շարունակությունն է, ինչպես երեկվա իմ գործը… այսպես, օր օրի, անընդհատ ու բարեխիղճ, որ կայանա, խնամքով հաստատվի կյանքում, զարգանա… Թվում է՝ ո՛ւր սովորողի արձակուրդի անհոգությունը, ճամբարային

Պապի ասածը թող լինի

Կյանքն ընտրություն է, ու Դավիթ Բլեյանն ամեն օր իր ընտրությունը կատարում է, ստանում անհրաժեշտ աջակցություն ու հնարավորություն դրա համար: Ի՞նչ ճիշտ, ի՞նչ սխալ, եթե դա քո ընտրությունն է… Խումբ է

Որ մաքուր լինի, միշտ մաքուր պիտի լինի, ո՜վ բնակիչ Հայոց աշխարհի

Տեր Գնել քահանա Մարտիրոսյանը Հայրավանքում մեզ՝ սեբաստացիներիս՝ ուսուցչական երգչախմբին, նրա գեղարվեստական ղեկավար ու խմբավար Հարություն Թոփիկյանին, տնօրեն Աշոտ Բլեյանին, պարտավորեցրեց Պատարագի պատրաստվել… Մաեստրոյի պլանների մեջ Պատարագ երգել-ձայնագրելը, որքան գիտեմ, վաղուց