Ու ես սկսում եմ այն Հացավանից…

Ես դուրս եկա Հացավանի՝ Բլեյանների տանից հեծանվով, առավոտ ծեգին՝ ժամը 7-ին։ Առաջին անգամ պիտի անցնեի այս ճանապարհով մինչև կրթահամալիրի բանգլադեշ, Հարավային դպրոցը մեր։

Ես չգիտեի, որ քիչ հետո ունենալու եմ ուսումնական ագարակի ղեկավար Էդմոն Փաշինյանի ավետիսը՝ մեր պոնիի ծնունդի ու սրընթաց Հարավով Արևմուտք, արևմուտքից Մայր դպրոց… Եվ ես  ծննդյան ավետիսի ուրախաբերը դարձա։

Մնացածը՝ որպես ղողանջներ, երգեր՝ իմ դադարներից, մեր դպրոցներից, այսպիսի տեսաշարի, ֆոտոնյութի ձևով։

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=K1TyMfKMrhY]

Այսպիսի լեցուն օր, որի մեջ իմ և՛ երեկը կա, և՛ այսօրը։ Պատմում եմ. գիր է անընդհատ, սա էլ՝ թվով 1693-ը։ Փառատոնի ծրագրով պատրաստվեք իմ հազար յոթ հարյուրերորդ հոբելյանական գրին։

Ֆոտոխմբագիր՝ Արմինե Թոփչյան
#1693

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Լավ լուր է, թող ճախրի…

Չգիտեք՝ իմացաք, իմացաք՝ տարածեք․․․ Լավ լուր է, թող ճախրի։ 

Դու ասում ես, որ ծաղիկներ ես սիրում, բայց կտրո՞ւմ ես դրանք․․․

Սիպորա Սեբագա․«Դու ասում ես» ֆրանսիական պոեզիայով, մեր Ադելի բլոգով սկսեմ իմ կիրակնօրյա գիրը․․․ Ավագ դպրոցի 10-րդ դասարանցի մեր նորեկ Վանուհի Ազատյանը Ուջանից կենտրոնական ընթերցարանում հետաքրքրվում էր բլոգային ուսուցումից, նրա կրթահամալիրային

Մեր մանկավարժության նոր տարվա մեկնարկը

Ա՜յ քեզ Հայկուհի՝ օրագրով, օրվա հիացումով, հերոսով․․․ Պեստալոցցին կնախանձեր․․․ Հիմա՝ այսօր, ուռա՜, առտու 5-ին մոտ, ես մոտենում եմ վերջապես ավազանին՝ խոհանոցի լվացարանին, իմ գրի-խոհի-ընթերցումի-ծեսի ջուրն էլեկտրական թեյնիկի մեջ լցնելու, ես խնամքով