Լսեցի՞ք Չարենցին՝ և… գեղեցիկ դպրության: Այստեղ է մոմենտը… Մեր դպրությունը այս փուլում չի կարող գեղեցիկ չլինել…
Այսօր նոյեմբերի 9-ի սեբաստացիական օրն է՝ ուսումնական մառանի նախագծով կրթահամալիրի Բանգլադեշի հյուսիս-հարավում, արևելք-արևմուտքում, Սարալանջին կրթական պարտեզի նոր որթատունկերով խաղողի դարավանդային շարքերով, Աղավնաձորի Արենի խաղողի՝ մեր քաղած, ճմռած, քամած, մեր նախշած պիտակով շշերում լցված գինով, որ վաղը կդրվի մեր հարիսայի համայնքային ծեսի սեղանին…
Այսօր Մարմարյա սրահում մեր ամենշաբաթյա Տոնական ուրբաթ-համերգն է… Եվ Ուսումնական ագարակից դեպի հարավ ձգվող մեր անհուն-անմշակ երկիրն է… կարոտ հայացքին երկրագործ սեբաստացու…
Է
Երգում եմ ահա այս գովքը ես
Խաղողի մեր բորբ ու լուսատեսք,
Մեր գինու՝ պայծառ ու հրակեզ,
Մեր արվեստների մեծահանդես։
Եվ դպրությո՛ւնն եմ մեր երգում ես,
Գեղեցկությունը դպրության վես,
Որ օրերում այս պարգևե մեզ
Հույզեր հրահուր և մրգեր կե՛զ։
ԺԴ
Որքան կանգուն է աշխարքը քար,
Որքան փայլում է արևը վառ —
Եղել է խաղող, ողկույզ պայծառ,
Եվ գինի՝ մաքուր ու կենարար։
Եվ երգ է եղել աշխարհում հար,
Եղել է արվեստ ստեղծարար,
Եվ դպրություն է եղել դժվար,
Ոգու տքնություն հանճարափայլ։
ԽԲ
…. Լծված խնդագին աշխատանքի՝
Պիտի իր անհուն երկի՛րն հերկի,—
Երկիր արևի՜, գինո՜ւ, երգի՜ —
Եվ մտքի՜, ոգո՜ւ բեղուն բերքի…
Եվ մտքի՜, ոգո՜ւ բեղուն բերքի…. Այստեղ է մոմենտը՝ ըստ Չարենցի:
Լուսանկարը՝ Տաթև Աթոյանի