Վերնագիրը՝ Նունե Մովսիսյանի հրապարակումից է, կարդացեք:

Իսկ մի քանի հարցադրումների շուրջ Արմինե Թոփչյանի հետ արած տեսապատումը ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում:

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=o5R3W39cqQw]

Ֆոտոօբյեկտիվի այսօրվա ուշադրության կենտրոնում…

Կրթահամալիրի աշխատողները սովորական աշխատանքային օրով Արատեսում են: Կրթահամալիրի տնօրենի օբյեկտիվից:

Ֆոտոխմբագիր՝ Արմինե Թոփչյան 
#1461

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Լավ է ուշացած գալ, քան սպասել հրավերի

Մարկեսի կենսախնդության ամանորյա այս փնջից իմ ընտրած առաջնագիրն է իմ թվով 1259-րդ պատումի, որպես անընդհատ օրագիր։ Հրավերները միշտ դիտել եմ որպես տեղեկացում՝ ազատ պարտավորություններից, վրիպելուց, նեղանալուց։ Գյումրիում, որքան էլ որ

Հիասքանչը տեսնելու հնարավորություն է իմ օրը, իմ գործը…

Ու ես այն չեմ կորցնում… ուրիշ ինչպե՞ս պահպանես այդ հնարավորությունը, որ հայտնի Կաֆկան կոչել է «հիասքանչը տեսնելու հնարավորություն»… Իհարկե, ճամփորդելը, բարձունք նվաճելը, հեծանվով աշխատանքից-տուն-աշխատանք ամենօրյա երթևեկը մեծացնում են այս հնարավորությունը… Իմ

Մանկավարժական ամենօրյա դիտարկում-գրառումներ է իմ գիրը

Ես արդեն երկու տարի է, ինչ աշխատում եմ բրուտանոցում․․․ կրթահամալիրի․․․ 1984-ին, երբ երկու Աշոտների՝ թիվ 183 հայտնի դպրոցի համահիմնադիրների նախաձեռնությամբ, ես այդ ժամանակ դեգերումների մեջ էի դեպի Բանգլադեշ իմ երկարատև