Չարենցը Տերյանին էր դիմում՝ իր ինքնազարմանքն արտահայտելու համար.

Սի՜րտ, քնքշությո՜ւն, սանտիմե՜նտ, — ե՜րգ, և՜ ցնորք, և՜ թախիծ…
Ո՞նց ապրեցիր աշխարհում, այս ահեղ դարում դու, Տերյա՛ն:

Հիմա մերն է՝ մեր բանաստեղծական ներաշխարհով ապրելու պահանջն ու այս ահեղ՝ անվերջ կարծր, բիրտ անհոգի դարձող արտակրթահամալիր Հայաստանը, նրան շարունակող աշխարհը… Համացանցի լրահոսը՝ այս աշխարհից ողջ գիշեր… այլ բովանդակությամբ: Աչքի անցկացրեք, եթե չօգնի, չի վնասի… Խնայում եմ ձեզ ու ընտրում թոփ եռյակը:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Էլի մեկ զոհ

«Նամակներ կալանատնից», 2000թ. Ցնցված եմ: Մենք ավելին էինք, քան քաղաքական գործընկերները: Եգորն իմ եղբայրն էր: Ընդունակ, եռանդուն, անդադրում ու աննահանջ Եգորը Հայաստանի Երրորդ Հանրապետության հռչակմանն ու կայացմանն իրեն նվիրաբերեց անմնացորդ:

Հայոց աշխարհի սահման-գյուղերը՝ անառիկ բերդեր 

«Խորհրդային Հայաստան», 28 ապրիլի 1990թ. Հանրապետության Գերագույն խորհրդի երեսփոխան Աշոտ Մանուչարյանի հետ Վայքում հանդիպեցինք մեծաթիվ մարդկանց հետ: Ուշ էր արդեն: Ազնաբերդի (նախկին Գյուլիստան) մի քանի տղաներ մոտեցան մեզ և պնդեցին, որ անմիջապես մեկնենք գյուղ:

Երկար ենք սպասել սրան

Այս օրվա գիրը առավոտվան թողնելու չէ. թարմ-հավեսով պիտի ասվի, իսկ գիշերը օր կփոխի…  Կեսգիշեր է: Քիչ առաջ ես վերադարձա քաղաքն այս օրերին բռնած միտինգավորների բանակումից: Այնքա՜ն կյանք կար Բաղրամյան պողոտայի