Հա՛մ լսեք, հա՛մ տեսեք ձեր Տիարին…

Զոռը գրելու գործիքը չէ. այս օրերին չի գրվում, զոռով հո չէ՜…
Կարդալն էլ զոռով չի լինում, ո՞նց ձեզ զոռես… Փորձենք պատմել օրը կենդանի, որպես պատմություն… Դառնամ պատմագիր օրվա: Ընթերցողը սովորի լսել… սկզբում դուք՝ ինձ, հետո ես ձեզ… Սովորենք իրար հետ, սովորելով իրարից:

Մեր հինգ տարեկանների դաստիարակի օգնական Ծաղիկի, Արման Երանոսյանի մի խոստովանության, Մարիամ Բլեյանի հայտնության մասին է իմ օրապատումը:
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=DtoPIc1IZCY]

Կրթահամալիրում հինգ տարեկանների ստուգատեսային շաբաթ է:
Լուսանկարները՝ Արմինե Թոփչյանի:

#1190

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ո՞վ կլինի առաջին Նոբելյան մրցանակակիր սեբաստացին

— Մեկ-մեկ կբերի կախարդական գուլպան, հո բոլոր մեքենաները չի՞ հավաքի բերի,- կրկնում է Դավիթ Բլեյանը (հիշո՞ւմ եք մեր տանը Ձմեռ պապի ներկայացուցիչ կախարդական գուլպային), երբ, արդեն, խնդրել-ապսպրել է աշխարհի բոլոր

Քո նվաճած բարձունքից աշխարհն ուղղակի հիանալի է…

Մեր գո՞րծն է՝ սովորել ու սովորել… Պարզվում է՝ սա ոչ թե Լենին պապիկն է ասել, այլ ռուս գրող Անտոն Չեխովը, ում պատմվածքները ժամանակին, հայերեն-ռուսերեն, հաճույքով եմ կարդացել և խորին հարգանք

Անուրջներով երկնածին․․․

Շո՛ւտ արեք, վե՛ր կացեք․․․ Պարտեզ եմ գնում․․․