Ուզում էի-որոշել էի-հավատարիմ ընկեր-խմբագիր Սուսանին հայտնել էի, միասին «Մերը կյանք է նշանառուի թիրախում» վերնագիրն ընտրել էինք կիրակնօրյա իմ գրի համար… Այնպես, որ իմ այս վերնագրով, լրագրող Սիրանույշ Պապյանի աննահանջ որոշումով ստեղծված այս տեսազրույցը սոսկ հղում դառնա․․․ Հետո հարցրի՝ ինչի  համար, նայեցի ընթերցողի աչքերով, կարդացի-տեսազրույցի`  Սիրանույշ-լրագրողի սեղմագիրը, հավանեցի, ու Նունե Մովսիսյանի ՝ «բրախի՛, Տիար»-ը  դարձավ նոր որոշում․ ով կուզի թող սեղմագիրն այս կարդա, ով` տեսազրույցով կանցնի,  ով` դդումով կմարսի ամբողջը․․․ Քաղաքական համերգը ԱԺ ընտրությունների տեսքով նո՜ր-նո՜ր սկսվում է, ինչ չեմ ասել՝ կասեմ․ ուր էր թե իմ վատ-լավ ասելով լիներ․․․

Կրթահամալիրի վրացախոսների ակումբը թարմ, քաղաքական տարի է սկսում։ Տեսեք տպավորիչ հանդիպումը Հայաստանոմ Վրաստանի դեսպանի տիկնոջ` Եկատերինե Բաքրաձերի հետ, որի արձագանքները դուք դեռ վայլում եք կայքում։ Հիմա էլ ակումբը մեր նոր գործընկերոջ` «Կովկասյան գործընկերություն» կազմակերպության հորդորով ներկայացնում է առաջին ընթերցում անցած, իմ սկզբունքային հավանությունը ստածած հայ-վրացական ուսումնական նախագծերի ստուգատեսի նախագիծը։ Եվ որպեսզի դա մտնի կրթահամալիրի 2017-ի ուսումնական օրացույց, դառնա ուսումնական աշխատանք ոչ միայն վրացախոսների ակումբի համար, անհրաժեշտ է, որ հիմա յուրաքանչյուր դպրոց, ակումբ, խումբ, օղակ, սեբաստացի ընտանիք, կրթահամակիր մասնակցի նախագծի երկրորդ ընթերցմանը, իրենը դարձնի` իր անելիքի պարտավորությամբ…

Բարի կիրակի…

Ղափամայի տոնախմբություն կրթահամալիրում:
Լուսանկարները՝ Անի Սարգսյանի:

#934

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Տիարը դու ես, ա՛յ, պարոն Բլեյան

Մեր դռան զանգը, դրա աղմկոտ արձագանքը. Դավիթ Բլեյանն ինձ դիմավորում է մայրիկի հետ որպես կանոն ժամը 19:00-ի մոտ շեմքում՝ հստակ պատրաստած լեզվական նոր կառույցի ցուցադրությամբ. գիտի, որ լեզվագործունեության ամեն մի

Մայիսյան մեր հավաքից, ինչպես Զանգվից, անձրևից այս… կենդանություն է գալիս…

Անձրևն ինձ բաց պատուհանից ձայնել էր, ինչպես իմանաս՝ ե՜րբ… Փակ աչքերով, բաց մտքով-շուռումուռ անկողնում՝ ես երեկվա օրվա և այսօրվա սահմանագլխին էի: Մահճակալից վեր կացա վճռական, համակարգչին իմ երեկ իրիկուն թողած

Ցասումից պարտականությո՞ւն

Իսկ պարտականությունը, որպես աշխատանք, իհարկե, կատարել՝ բարեխիղճ, կրկնում եմ ես, մեր օրերին-մեր վիճակին ավելի համապատասխան բառ չգտնելով։ Վերնագրի, վերնագրի տակ եղած ծափերով ընթերցած նյութի համար պաչիկներ Հերմինե Անտոնյանին։ Սքանչացա-փառավորվեցի․ գտնված է ամենը, Հերմինե