Դավիթ Բլեյանը չի քնել ցերեկը։ Իրիկունն 9-ի և 10-ի արանքում է, համառում է, չի քնում:
— Դավիթ, ի՞նչ ես որոշել, չես քնելո՞ւ… Բա առավոտյան միասին ո՞նց ենք գնալու մեծերի խումբ…
Դավիթը մոտենում է հեծանվին, ընտրում իր այսօրվա ընկեր 5 մեքենաներին, խնամքով տեղավորում հեծանվի պահոցում, նստում հեծանիվը.
— Պուճուրիկ են, հայրիկ, բոլորն էլ փոքր Նազոն է նվիրել…

— Հայրիկ, ինձ կօգնե՞ս՝ քնեմ:
Դավիթը հեծանիվը կանգնեցնում է մշտական տեղում, անկողնուն կպած, տեղավորում մեքենաները ներքնակի վրա, մահճակալի մոտ, ծածկում, որ չմրսեն, ես օգնում եմ ավելորդ պարագաները հանել:
Մտնում է անկողին… Խոսում է բարձր.
— Մայրիկը դասի է, հայրիկը՝ գործի, Շուշանը Վիեննայում է, Տաթևը՝ խմբում… Հայրիկ, լույսն անջատի, Դավիթը քնում է: Բարի գիշեր…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ես Դավիթ Բլեյանն եմ

Դավիթ Բլեյանը կեցցե` առավոտյան ժամը 07-ին, կազմ ու պատրաստ ենք Արցախ մեկնումի. օրն էլ պայծառ, արցունքի պես ջինջ: Արարատյան դաշտում աշնանային առավոտը մեզ ինչպիսի՜ պատեհություն պարգևեց՝ ծովի պես մեծ-խաղաղ դաշտն ու

Մամա, արի անջատենք, թող Ուկա-ն էլ քնի

Դավիթ Բլեյանը «լռվել» է իմ համակարգչին, իր սիրելի «Ուկա»-ի մուլտիկներն է նայում… Դավթի հասակակիցները` իմ գործընկերների երեխանե՞րն էլ են այս շարքը սիրում: Ի՞նչն է մեր փոքրերին, մասնավորապես Դավթին, ձգում:  Ի

Դավիթ Բլեյանը լողացել է «մեծ, առանց ցնցուղի ավազանում»

Դավիթ Բլեյանը լողացել է «մեծ, առանց ցնցուղի ավազանում» (կրթահամալիրի փակ լողավազանը նկատի ունի) առաջին անգամ. հիացմունքն է փոխանցում. – Օղակով եմ լողացել, ջուրը ծածկել է, բայց ես չեմ խեղդվել… Լողավազանի Տաթոն