Երբ չինացիներն ամենուր են՝ օդում, ջրում, ցամաքում… մեդիայում… Չինաստանից ու չինացիներից ամեն բան սպասում եմ. ինչե՜ր են անելու մեր ու մեզանից հետո եկողների գլխին, մենակ իրենք գիտեն, մեզ մնում է ենթադրելը, իրար փոխանցելը… թվում է՝ բոլորն են չինացի լինելու.
— Տո՜, էս չինացիները… լսել ե՞ս, որ…
Մեդիան ողողված է չինական արմանք-զարմանքով: Այս մեկը ես առանձնացրի իմ կիրակնօրյա գրի համար. 10կմ-ոց վերջրյա «հայվեյ» են բացել, վերջրյա ճանապարհ՝ 9.6 կմ երկարությամբ մայրուղով, որը միացնում է Սինշան գավառը G42 մայրուղուն` Շանհայ և Չենդու քաղաքների միջև: Տեսե´ք, անպայման տեսեք այս կադրերը: Մարդ կարողանար հայ-չինական համատեղ նախագիծ դարձնել Սևանի ավազանի մաքրումը՝ այո´, Սևանի ավազանն այլանդակած ափամերձ բոլոր կառույցների մաքրումն ու ավերի վերականգնումը… կամ Սևանից սկիզբ առնող ու մինչև Արաքս թափվող, Երևանն աջ ու ձախ ափերի կիսող Հրազդան գետի ողջ կիրճի մաքրումն ու դրախտի վերականգնումը… Մեկ է, չենք անելու. ես էլ իմ ձգտումների ցանկից կհանեի, ու էլ ծերանալ չկար… Ի՞նչ է մնում մեզ, այս երկու գործը կպցնելը, մնացածը չինացիք կանեն 1-2-3 տարում՝ մաքսիմումը…

Մեծ Լճասարի գագաթից երևում են Ծաղկունք, Գեղամավան, Վարսեր, Դդմաշեն, Ցամաքաբերդ, Լճաշեն, Գոմաձոր գյուղերը, Սևանա լիճը, լճից սկիզբ առնող Հրազդան գետը: Իվետա Ջանազյանի ֆոտոուսումնասիրությունը՝ հատուկ գրի համար:

Մոնակոյում իմ ընկերոջ-բարեկամի հյուրընկալությամբ՝ եղել եմ 2001-ին… Գիտեմ՝ ինչ արժե քառ. մետր հողը Մոնակոյում, ինչպես են Իտալիա-Ֆրանսիա սահմանին ասեղնագործել մարդիկ այս ինքնիշխան դղյակ թե թանգարան-պետությունը… Միջերկրական ծովի հաշվին տարածքը մեծացնում են 60 հազ. քառ. մետրով՝ այսպիսի նախագծի վրա ծախսելով 25 մլրդ դոլար… Հայաստանում, ավա՜ղ, հողը գին չունի, չնայած, մեր մանկավարժության 25-րդ տարում մեր չգիտեմ՝ քանի մլն-ոց (10-12 մլն՝ ողջ աշխարհով) սփյուռքով  իսկական դրախտի երկիր պիտի դարձած լիներ, ու կառուցեինք այն ճիշտ այնպես, ինչպես ընդարձակվում է այսօր Մոնակոն… Ո՞մ հետ այսպիսի գործ կպցնես ու արաբական շեյխերի պես ապրես, վերականգնես պայմանն Աստծո հետ՝ դրախտում իր մի արգելքի հարգմամբ ապրելու… Հերիք է, էլի, քանի՜ հարյուր տարի բոլորիդ ձեռքից տառապել ենք, շատերդ կոտորել եք, բայց մենք կանք, չէ՞, մի բուռ, ու էս մի քանի սար ու ձորում, մի քանի գետի հովտում ու մի լճի ավազանում ծվարել-գոյատևում ենք… Եկեք, ձեր մեղքերը քավեք, մեզնից վերցրածը վերադարձրեք, սարքեք մեր երկիրը ու թողեք, վերջապես, մարդավարի ապրենք… Տեսա՞ք՝ ինչ արմատական լուծում գտանք մեր սերնդե-սերունդ փոխանցվող երազին, մեր արդարացի պահանջատիրությանը … Այսքանից հետո մնաց Նունե Մովսիսյանի մեդիադարանը կարդաք կիրակնօրյա (ընթերցարանը քո, Նունե ջան, կարդացինք պրծանք, հիմա էլ՝ մեդիադարանը) ու դիտենք կրթահամալիրի պատանիների` MSKH Films-ով ընտրած ֆիլմը… Այսպիսի եթեր՝ անմիջական ու առողջ:

«Ամառային հանգստի հրճվանք» նախագծով Սուսան Մարկոսյանի ֆոտոհաղորդումը: Հյուսիսային Կովկաս, Կիսլովոդսկ. Վարդերի հովիտը քաղաքային պուրակում:

Իմ կիրակնօրյա`օգոստոսի 16-ի ընթերցարանը.

  1. Ամենօրյա պարզ խորհուրդներ առողջապահության համար
  2. Էքստրեմալ լողափ Պուերտո Ռիկոյում. օվկիանոսի հզորությունը
  3. Ինչ անել օլիգարխիայի կուտակածի հետ
  4. Ինչու է անհրաժեշտ ամեն օր մաղադանոս ուտել
  5. Եվրոպայում կբացվի ձիերի արահետ
  6. ՀԲ-ն Վրաստանին հատկացրել է 60 մլն դոլար՝ Սամցխե-Ջավախքի համար
  7. Ինչու երեխաները չեն ցանկանում ուսումնասիրել մաթեմատիկա
  8. Քնի որակն ուղղակիորեն կախված է ննջասենյակի գույնից
  9. Սահմանադրության այս նախագիծը կազմել են խելացի, բայց չար մարդիկ

Կիրակի առավոտյան 5-րդ հերթափոխը մեկնեց Մեղրաձորի ճամբար: Լուսանկարները՝ Արմինե Գյոնջյանի, Սոնա Փափազյանի:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ձմեռ պապին սրտով դիմելու ժամանակը

Ձմեռային-ամանորի լուրերի մեջ սա ի՛նչ է՝ պարգև՞… Հաստատվել են Առնո Բաբաջանյան-Աշտարակ ճանապարհահատվածի կառուցման աշխատանքների մրցույթի արդյունքները. սա էլ մեր՝ անմիջական Հյուսիս-հարավը… 2018-ի գարնանը շինարարական մեծ աշխույժ՝ մեքենաների-շինտեխնիկայի, նաև կրթահամալիրի Բանգլադեշի

Նստակյաց գրողի ո՛չ տեղ, ո՛չ կերպար… «կինոյի տիար» եմ ես

Լելա Ճինճարաուլին՝ Ախալքալաքի թիվ 3-րդ դպրոցի տնօրեն մեր գործընկերը, որ 2017-ին, խիտ-սպասված կապերով հաստատեց-բացահայտեց իրեն, յուրահատուկ դիտողականությամբ-հոգևորով-ազնվական մի կին, փորձության ենթարկեց իմ օրացույցը-օրագիրը… աշխատաժամանակը… երկու օրով։ Զանգ՝ գալիս եմ… Բարով եկավ։

Իմ, իմ ընտանիքի, կրթահամալիրի օրը քեզ նվեր, միշտ պայծառ Էմմա քույրիկ ջան…

Հենց Կենտրոնում, որ շաբաթներ առաջ ավելի երկար անուն ուներ՝ կրթահամալիրի Մեդիակենտրոն, Րաֆֆի 57 հասցեում՝ Սուրբ Երրորդություն եկեղեցու դիմաց, սկսել է առաջանալ մեր 2016-ի հերթական՝ իմ 702-րդ գրով ներկայացվող կրթահամալիրի թվով