Օրը՝ հուլիսի 3-ը, բաց է. ես այն սկսում եմ պատշգամբում. դիմացս, դեպի Շուշանի սենյակ, Նորքի բլուրն է՝ իր հեռուստաշտարակով։ Երեկ երեկոյան 11-ին մոտ Բաղրամյան պողոտայից հեծանվով գալիս էի. Սայաթ-Նովա-Խանջյան ճանապարհից ի՜նչ տեսարան էր դեպի Նորքի բլուր՝ աշտարակն ու լուսինը… Ռոդարիական պատմությունն սկսվում է այսպիսի՞ վերնագրով… Ինձ ավելի ու ավելի դուր է գալիս հուլիսը Երևանում, Բանգլադեշում, երբ ամենուր կյանք ես զգում… Կյանքն է զնգում…
Կյանքն է զնգում
04.04.2015
0 Comments
Explore More
Ես չգիտեի, որ Հայաստանն այսքա՜ն գեղեցկություններ ունի
Կիրակի որոշեցինք պոկվել Երևանից, լողալ Սևանում, Դիլիջանով հասնել Աղավնավանք գյուղը. գյուղ, որտեղ վերջին անգամ ե՜րբ եմ եղել, 2002-ին երևի, Վիգեն Խաչատրյանի հետ:Աղավնավանքը, գիտեք, Տավուշի և Գեղարքունիքի մարզերի սահմանին է. մեր ճամբար
Чувство притяжения горой
Երեկ, օրինակ, շատ փոշմանել եմ, որ չեմ մասնակցել Գեղարվեստի տանիքի առավոտյան պարապմունքին. ա՜յ հավես, հունիսյան առավոտը՝ տանիքում, դպրոցի հետ, դիմացը՝ Մասիսը… ինչպես երեկ՝ ժամը 7-ի 8-ի արանքում, երեկոյան հեծանվով Մեդիայից
Այսպիսի դիտարան՝ դեպի Արարատ ու սեբաստացիական աշխարհ…
Մարգարիտ Սարգսյանի տղան՝ Նարեկը, Դիանա Գևորգյանի սանն է, 5 տարեկանների խմբում Սարգսի, Արեգի, Լևոնի… Էլիզա Բաղդիյանի անբաժան ընկերը… երբ Գեղարվեստում ինձ հանդիպում է, որքան էլ ինքն ու ես միշտ բազմազբաղ