Մենք շտապում ենք. հիշեցնեմ, որ իմ Շուշան Բլեյանի երևանյան հեռախոսային կապը վերականգնվել է, Շուշանն Օպերայից իջնում է ինձ, Արմինեին ու Դավթին այցելելու…
Շուշանը ոգևորված է իմ հեծանիվով այնքան, որ չի էլ նկատում, որ մազերս կտրել եմ տվել… Շե՛ն մնա իմ հավատարիմ Իսրայել վարպետը… Ես Շուշանին ճանապարհում եմ հեծանվով՝ ցուցադրական մի հատված հետպնդելով Շուշանի տաքսի մեքենային…Առաջիկա իմ ու Շուշանի անելիքը Շուշանի հոբելյանական մենահամերգի օրվա, ձևի ճշտումն է… Իմ 20 տարեկան դարձող ծաղիկ-աղջիկը վճռական է տրամադրված…
– Շուշոն երգի, մենք էլ լսենք-ծափ տանք, հայրիկ,- սիրում է կրկնել Դավիթ Բլեյանը:
Ես ուժեղացնում եմ նրա սպասումը…