Աշոտ Տիգրանյանը չլիներ, երևի չկարդայի «Новое время»-ի 2015 թ. մարտի 26-ի համարը, չէի իմանա, որ ռուս բանաստեղծ Օսիպ Մանդելշտամը 1930-ի գարնանը մեկ ամիս տևող գործուղումով եղել է Հայաստանում…

“Я в себе выроботал шестое “араратское” чувство – чувство притяжения горой”. Շնորհիվ Սուսան Հովհաննիսյանի ու Զառա Առաքելյանի, դուք կարող եք հաղորդակցվել Մանդելշտամի հետ «Ճանապարհորդություն Հայաստան»…

Մանդելշտամին ծանոթացել եմ ԵՊՀ ֆիզիկայի ֆակուլտետի իմ կուրսեցի Հայկ Բասեյանի միջոցով. նա բերանացի գիտեր ու ոգևորված կարդում էր ռուսերեն այդ ժամանակների ամենահարգի պոետի ստեղծագործությունները… թվում է՝ անվերջ: Չգիտեմ` հիմա կարդո՞ւմ են հայ ուսանողները Մանդելշտամ, կարդո՞ւմ է Հայկ Բասեյանը՝ մեր տաղանդավոր, ոչ սովորական մտքի ու ուժի տեր ընկերը, որ վաղուց Լոնդոնում է բնակվում, և ում հետ, ցավոք, 20 տարի կապ չունեմ:

Իսկ այսօր, «Հակաբացիլ Կոմիտաս» նախագծի ընտանեկան փուլի մեկնարկի օրը, մենք իսկապես անակնկալ ունենք. իմ բարեկամ Տիգրանը՝ Մոնակոյից, ով հաջողութամբ ապաքինման շրջանն է անցնում, Դավիթ Բլեյանին այս գործիքն է ուղարկել: Տիգրանը շատ ոգևորված է Շուշանի ու Լիլիթ Բլեյանի երաժշտական առաջընթացով ու վստահ է Դավթի վրա… Իսկական ուրախություն, երաժշտական կիրակնօրյա տոն… Այսօրվա համար էր Մելինեի նախաձեռնած տորթաթխումը…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Քո նվաճած բարձունքից աշխարհն ուղղակի հիանալի է…

Մեր գո՞րծն է՝ սովորել ու սովորել… Պարզվում է՝ սա ոչ թե Լենին պապիկն է ասել, այլ ռուս գրող Անտոն Չեխովը, ում պատմվածքները ժամանակին, հայերեն-ռուսերեն, հաճույքով եմ կարդացել և խորին հարգանք

«Դավիթ Բլեյան + 6 հմայիլ իմ աղջիկներ» պերֆորմանսը ամենասպասվածն է

Այս դեպքի համար են ասել՝ ամեն ինչ ընկավ իր տեղը. Շուշան Բլեյանը Երևանում է և ողջ ամառ իր ուսանողական արձակուրդն անցկացնելու է… ի՞նչ իմանաս, երբ Շուշանին լավ գիտես… Առաջ չընկնենք.

Չեմ մոռանա իմ եղբայր Մարսելին երբեք

Մեր թաղի մասին (Երևանի Սևանի փողոցի փակուղի), որտեղ ծնվել ու մեծացել եմ, ապրել մինչև 1978թ., ես պատմել եմ։ Գետառը, որ հիմա քաղաքի ողջ տարածքով թողեցին բետոնի ծածկի տակ, փակեցին, անցնում էր