Զուլում շաբաթ էր. հաղթահարեցինք ես՝ վաթսուն տարեկան հետևողական-սրընթաց գլորվողի, Դավիթ Բլեյանը 3 տարեկան 3 ամսական դարձածի հերթական շաբաթը… Արմինեն է ծանր տանում. ինչո՞ւ. երբ տարին իսկի գարունն էլ չի ճանապարհել:

Առիթը լավ օգտագործեցի՝ «Samsung» նշանավոր գործիքով ոսկորներիս, կմախքային կառուցվածքիս ու թոքերիս երիտասարդությունը ցուցադրելու համար. իսկական բլոգում հրապարակելու պատկերներ-տեսարաններ… «Գժությո˜ւն»,- կասի Նազենի աստղ Հովհաննիսյանը, երբ տեսնի քեռու 25 տարեկան թոքերի ու 40-ը չգերազանցող ոսկրերի պատկերները… Առողջ ենք 2015-ի բեկումը խոստացած երաշխավորելու համար՝ անկախ Հունաստան-Գերմանիա, Ռուսաստան-Արևմուտք, Իսլամական պետություն-ալամ աշխարհ հակամարտությունների ընթացքից…
Լրագրողի զարմանքից առաջացած հարցին, երբ իմացավ իմ 60 տարեկան դառնալը… «Ո՞ր շրջանն եք ձեր կյանքի ամենաբեղունը համարում…»,- լսեցե՛ք ճշմարիտ պատասխանը.
— Վաթսունից սկսվողն իմ ամենաշրջանն է… Հաստա՛տ:

Խաղաղ կիրակի է. մեր պայմանավորված ընթերցարանը սիրով մեկնում եմ. սկսե՛ք թերթել… Նույն սկզբունքն է` հաստատ անվնաս խորհուրդներով, դրական զգացումներով, հաջողակ երկուշաբթիի սպասումներով… 10-ի չափ հղումներով, դադարներով, անցումներով:

Ֆոտոգովազդային ընդմիջում.
Մանուշակ Աբրահամյանի 2-րդ դասարանցիները կարտոֆիլանկարչություն են անում:

Շաբաթը պիտի Տիգրան Հայրապետյանինը լիներ ու այդպես էլ եղավ՝ նշանավոր իր ծննդյան օրով, հասարակագիտական ստուգատեսով ու սրանց բերած ուսումնական-հասարակական աշխույժով. լավ շաբաթ էր: Շողիկ Պողոսյանը իր ծննդյան օրը դարձրեց առիթ, «Ծաղկաձոն» ստուգատեսով դարձավ ամենագրավիչ սեբաստացին: Շաբաթը իրենով արեց Շողիկը: Ասենք` շնորհավո՜ր:

Շաբաթվա հերոս դարձավ մեր հմայիչ, ժպտերես Գոհար Բալջյանը` հասարակությանը ներկայանալով իր ընտրյալ Տիգրանով՝ որպես մեկ: Ասենք` շնորհավո՜ր:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Կենսախինդ, առույգ պատանին՝ որպես նվեր հանրապետությանը

Ես ավելի ու ավելի վստահ եմ ինձ զգում հեծանվի վրա, ավելի լավ գիտեմ տուն-դպրոց-տուն ու կրթահամալիրի դպրոցների ճանապարհները։ Պետք է այնքա՜ն լավ իմանաս ճանապարհին հեծանվորդին հանդիպող վտանգները, օրինակ՝ ջրափոսերը, մայթերի

Դդումով կուտվի՞․․․ համեցե՛ք

Ուզում էի-որոշել էի-հավատարիմ ընկեր-խմբագիր Սուսանին հայտնել էի, միասին «Մերը կյանք է նշանառուի թիրախում» վերնագիրն ընտրել էինք կիրակնօրյա իմ գրի համար… Այնպես, որ իմ այս վերնագրով, լրագրող Սիրանույշ Պապյանի աննահանջ որոշումով

Որ լցոնում չդառնա իմ գիրը, ծնծղաներ հնչեցրեք…

Երեկ 3։15-ից կրթահամալիրի Մայր դպրոցի Մարմարյա սրահում  գտնվող յուրաքանչյուրի պարել-երգել-նվագել-կարդալը գալիս էր, ու ստացվեց համերգ-ուսուցում-տոնախմբումը, այո, տոնով խմբումը տարատարիք սովորողների, մեծահասակների՝ ծանոթ-անծանոթ, այդ թվում՝ …. իմ, Նվարդ Սարգսյանի ու Ստեփան