Փրկությանդ արև Վահագնին տեսար․․․ 

Ձեզ համար պատրաստվում եմ կարդալ Չարենցի 1915-1916-ի շարքը, որը հատուկ ինձ համար ընտրել է Հրանտ Մաթևոսյանը։ Մինչ այդ դուքայս հղումովբերանացի արեք, պատրաստվեք ինձ լսելու։ 

Ուսումնականնոյեմբերը՝ իր արձակուրդային «Շեմին ուսումնական նոյեմբերն է» ուղեցույցով, այսօր սկսվող«Ուսումնական նոյեմբեր»շարունակությամբ, ընդունեք որպես անհրաժեշտ զինանոցհանդերձանք յուրաքանչյուրի՝ ողջ ուժովթափով հանդես գալու, դրսևորվելու, որ յուրաքանչյուրս հաղթենք, սկսած սեբաստացի երկու տարեկանից։ Հիմա, երբ պատերազմի առաջնագծում քո ուսուցիչներն են՝ Դավիթը Պետրոսյան, Նարեկը Կարապետյան, Ռոբերտը Խաչատրյան, Արմանը Սահակյան, քո հայրերըմայրերըեղբայրները, հարազատները, ծանոթանծանոթ, Տիարի իրավունքով, ասում եմ՝ առաջնագծում՝ ինչպես առաջնագծում, էլ մեծ ու պստիկ չկա, ամենքն իր բանին պիտի լինի։ Լիարժեք գործի՛ր քո անհատական ուսումնական կյանքովպլանով՝ իրավիճակին համապատասխան եղիր։ 2019-ի նոյեմբերի ուսումնական շաբաթը՝ սեբաստացու տոնըօրերը, 2020-ին ընդարձակվել է, դարձել ողջ նոյեմբերը՝ որպես երկրագործություն ու ստեղծումի՝ կարողության ստուգատես ուսումնական։ Այսպիսին է մեր հեղինակային մանկավարժությունը՝ մեր այսօրվա կյանքով հաստատված։ 

Նոյեմբերյան ուսումնական օրացույցն իր ուղեցույցով չվերապատմեմ, ավարտեմ Տիարի իմ գիրը Չարենցի այսպիսի մի շրջանի՝ 1915-1916-ի դիմումով. 

Ողջո՜ւյն քեզ, անհայտ, անծանոթ ընկեր,
Խաղաղությո՜ւն քեզ, հեռավոր եղբայր.
Ողջո՜ւյն ձեզ վաղվա չծնված կյանքեր:
Ես՝ եղբայրորեն ու մտերմաբար՝
Ողջունում եմ ձեզ անցած խավարի
Իմաստուն, տխուր ժպիտով բարի  

#1895

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Մեկ շաբաթ Անդաստանով քայլած ճամփորդի դադարի կիրակի․․․

Դուք եղե՞լ եք Սեբաստացի ագարակում իրիկնային մի ժամի, երբ սարի ետևում շողերն են մեռնում։ Տեսե՞լ եք շառագունած երկինքը մութին մեջ, անցել ագարակով հյուսիս-հարավ, հարավ-հյուսիս ճառագայթներով ու ագարակի գյուղական իդիլիայում վայելել

Բարի կիրակի օր, Հայաստա՛ն

«Ծպտուններդ չլսեմ»՝ կասի մեր Արթուր Շահնազարյանը, կիրակին այս մեր Սուսան Մարկոսյանինն է: Շնորհավորանք-սուրհանդակին ավելացնելու բան ունեմ… Էս Սուսոյի ձայնը՝ բարձր-երգեցիկ, միայն Հարություն Թոփիկյանը լսեց, հավանեց, ու 2016-ի հունվարի 8-ից Սուսան

Բանգլադեշյան իմ օրվա քանդակ

Դավիթը մեծանում է ամեն րոպե, և դա երևում է նրա խոսքում`«Հայրիկ, դու մայրամուտը տեսել ե՞ս: Տե՛ս, արի միասին նայենք մայրամուտին»: «Պարտեզ չեմ ուզում, Կուրթան եմ ուզում, հայրիկիս հետ գնում եմ