Երգում է Լիլիթ Բլեյանը… Տրամադրություն է, որ ծնվել էր 2016թ․ ապրիլյան պարերազմում, որ թվում էր՝ վերջինն էր լինելու․․․ այնուամենայնիվ երգում է այսօր, Սուրբ Աննա եկեղեցու բակում, 2020թ․ չվերջացող պարտերազմի դրամահավաք—համերգին Լիլիթ ավագ դուստրս, ու նորից ցանկությամբ՝ թող վերջինը լինի․․․
Ես, որ գիշեր—առտուի մենակությունը իմ օրվա սկիզբն ու աշխատաժամանակն եմ դարձրել, հիմա որպես ահաբեկչություն եմ ընդունում խորացող պատերազմի բերած մղձավանջը գիշերվա։ Ի՞նչ անես կեսգիշերվա պատերազմական լուրերի հետ․․․
Ցերեկը լա՜վ է այնքան, ցերեկը խինդ է բերում—
Փողոցների խրախճան, անմխիթար դեգերում…
Չարենցով շարունակեմ Լիլիթով սկսված իմ գիրը։ Այս կիրակիով Աստղիկին պատկանող ու իր սփռած ցերեկվա աշխույժը, խինդը բոլորիս կհերիքեն, հատկապես, որ ցերեկներն չունեն մղկտուքը գիշերվա։ Ես այնքա՜ն բան ունեմ պատմելու—ասելու—գործելու․․․ հենց քաղաքական կյանքում․․․ Թվում է՝ ո՞ւր էլի, էն էլ հիմա, երբ մենթոր Տիարի ծով անելիքը կա, ու աջ ու ձախ քո աջակցության համար մենթիկների՝ դեպի քեզ ձգտող երիտասարդ, եռանդուն, ընդունակ մանկավարժ—հեղինակների ծավալվող հոսքը․․․ Այնուամենայնիվ իմ սեղանին նորից Լևոն Չորմիսյանի «Կուսակցությունները» աշխատությունն է, որի վերատպումը «Նաիրի» հրատարակչությունը կատարեց 1995-ին, երբ նրա տնօրենը երախտահիշատակ Հրաչյա Թամրազյանն էր, կատարեց Լևոն Տեր—Պետրոսյանի խմբագրմամբ, ուսանելի առաջաբանը ևս Հայաստանի առաջին, հիմնադիր նախագահինն է։ Մի մեջբերում անեմ․ «ըստ հեղինակի՝ հեղափոխոխական գործունեության համար անհրաժեշտ մյուս բոլոր պայմանների՝ հայրենասիրության, անձնվիրության, խիզախության, համառության առկայությամբ, իրավապաշտության վրա հիմնված քաղաքական միտքն է, ահա, որ 1878թ—ից հետո համարյա իսպառ բացակայել է հայ իրականության մեջ՝ դառնալով ազգային դժբախտությունների հիմնական պատճառներից մեկը»։
Հանկարծ չվնասես, թևաթափ չանես, դու էլ,- սաստում են ինձ, հիմա էլ Շուշվա բերդի պարիսպով—բարձունքով մեկ շղթա կազմած հայ մարտիկները երիտասարդ․․․ Հիմա արա այն, ինչ հաստատ գումարում է բերում մեր ջանքերին․․․ Տես, մենք քեզ ենք վստահել Երևանի Բանգլադեշում մեր երեխաներին, ընտանիքները նաև Արցախից։ Գրավել ես քո կրթահամալիրով մեր թիկունքի առաջնագիծը ու ողջ թափով շարունակիր գործել, հատկապես, որ նոյեմբերի 9—ից բոլոր կրթական ծրագրերով վերսկսվում են բլեյանի՝ ուրախության մանկավարժության դպրոցում պարապմունքները․․․
Մնաց թերթենք այս կիրակին երկուշաբթիից բաժանող գիշերը ևս սպասումով, որ երգում է Լիլիթ Բլեյանը․
Գիշերը խաղա՜ղ թող լինի,
Մեր մտքերը գրկեն թող իրար․․․
#1894