Միքայել անունով 5 տարեկանը՝ Ռուբենի հմայիչ որդին, հոր հետ մինչև 2020-ի պատերազմը հայտնվեց կրթահամալիրի Հյուսիսային դպրոց-պարտեզի 5 տարեկանների խմբում, սիրեց-սիրվեց, մեկ օր ու ․․․ անհետացավ․․․ Կյանք է, իր բարդություններով․․․ 

Օրեր առաջ Ռուբեն հայրիկն արդեն 6 տարեկան դարձած Միքայելի հետ-Միքայելի ուղղորդմամբ բռնում է իր սեբաստացի ընկերների ճամփան․․․ Հյուսիսում չեն մոռացել Միքայելին. քանդակի պարապմունքներ են գեղարվեստում՝ բոլորին տեղ կա․․․ Մյուս օրը Ռուբենը փորձում է տղային տանել Քոլեջի նախակրթարան․․․ Ինքը գիտի՝ ինչու․․․ Միքայելի փորը հանկարծ սկսում է ցավել, Քոլեջի փորձառու ղեկավար Տաթևը շատ արագ ախտորոշում է տղայի փորացավը․․․ Հյուսիսում Միքայելը թողել է մի աղջկա ու շտապում է նրա մոտ․․․ Քրիստինե-Մարի դաստիարակները մնացածը գիտեն․․․ Միքայելի հմայքին չի դիմանում Քնարիկ գեղարվեստի ղեկավարը․․․ Միքայելը Քնարիկի ձեռքը բռնում է և խնդրում, որ եթե ամեն օր իրեն կերակրի, ինքը ճաշիկը կուտի… Տեսանյութի առաջին մասն այդ մասին է։ 

Ռուբենի հետ մենք ընկերներ ենք։ Ես անցնում եմ Հյուսիսի նախակրթարանով, որ համոզվեմ՝ Միքայելն իր որոշման տերն է, ու հայտնվում եմ մեր վեց տարեկան դարձած Միքայելի ու իր երեսունի չափ ընկերների գերության մեջ․․․ Շրջափակումից այսպիսի ո՞նց դուրս գաս․․․ Ֆիլմի երկրորդ մասը՝ ուսուցչի օգնական Քրիստինեի, այդ մասին է։ Իրական պատմություն է մեր 200-ի չափ 6 տարեկան հերոսներից՝ այս անգամ Միքայելի մասին․․․ Յուրաքանչյուր սեբաստացի ընտանեկան խնամքով մի-մի անհատականություն, ֆիլմի հերոս․․․ 

#1982

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Արագ, արա՛գ անցեք, որ չուշանաք, որ չշտապեք…

Կարգով, իհարկե։ Շատ, շատ բան է պահանջում, որ ավելի արագ փոխվի, հենց միայն բաց, անպարիսպ պուրակներով սկսվող, պուրակի մեջ հայտնված դպրոցի-փողոցի, ներսի-դրսի սահմանները ջնջած ուսումնականի կազմակերպումը։ Սկսենք մեքենայի, հեծանվի, ավտոբուսի

Փայտը երկու ծայր ունի, լսելը՝ երկո՞ւ իմաստ…

Արմինեն շարունակ-հետևողական նախատում է ինձ, որ ես Դավթի դաստիարակությամբ չեմ զբաղվում, ասել է թե՝ չեմ նախատում, դիտողություն չեմ անում, մենակ իր վրա է մնում այդ կարևոր-պատասխանատու գործը, դրա համար էլ

Էս է որ կա, ճիշտ ես ասում…

Թումանյանն է, իհարկե, ճիշտ ասում։ Ու թասը Ստեփան եղբորս ձեռքին է այսօր… Օր եմ ասել՝ իմ հայր Թումանյան Հովհաննեսի ու իմ եղբայր Ստեփան Բլեյանի… ծննդյան: Ինչպե՞ս առաջ գցենք, կարևորենք երևանյան ուսումնական