Մեկ անգամ չէ, որ փորձել եմ բլոգապատման իմ գիրը անել իրիկունը, մինչև քնելը: Չի պատմվում՝ ծամծմվում է խոսքս, տարբեր կողմերից մոտենում եմ ասելիքիս` չի գրվում… ու հրաժարվում եմ, ինչպես երեկ: Առավոտը լա˜վ է այնքան… ինչպես հիմա. իմ առավոտը սկսվում է լույսի բացվելու հետ, հիմա ժամը 5-ն է:

Բարի լույս, բարի առավոտ, ընթերցող… Բարի օր, իմ օրագրի համահեղինակներից Արմինե Թոփչյան:

Այսօրվա մեր հոբերլյարի` Արմինե Թոփչյանի շաբաթօրյա նախաձեռնությունը` քայլարշավ Մարմարիկի հովտով, համերգ Թեժառույքում, իսկական նվեր եղավ բոլորիս: Նվերը էդպիսին պիտի լինի` հոբելյարի մատուցմամբ:
Ի՜նչ ազատ-լեն հովիտ է Մարմարիկինը… Աղավնաձորից սկսեցինք ու Մարմարիկի ջրամբարով ավարտեցինք. այս անգամ այսքանը՝ Մարմարիկի հովտի Մեղրաձոր ճանաչումով հատվածը… Հանքավանի հատվածը՝ առաջիկայում…

«Սեբաստացիներ» ուսուցչական երգչախումբը Թեժառույքի վանքում:

[embedplusvideo height=”260″ width=”400″ editlink=”http://bit.ly/1NY1Rwd” standard=”http://www.youtube.com/v/bRDYWb8xby4?fs=1″ vars=”ytid=bRDYWb8xby4&width=400&height=260&start=&stop=&rs=w&hd=0&autoplay=0&react=1&chapters=&notes=” id=”ep1489″ /]

Ի՜նչ տպավորիչ է Մարմարիկի հովիտը այստեղից ահա՝ ջրամբարի ամբարտակի հարթակ-բարձունքից: Ի՜նչ մարդասեր-մարդամոտ է Մարմարիկը ողջ ընթացքում… Դավիթ Բլեյանի հետ այդպես էլ արեցինք՝ հանվեցինք ու «Սեբաստացիներ» երգչախմբի ներկաների ծափողջույնների ներքո մտանք գետը… մի անգամ, հետո օրվա կեսին՝ երկրորդ անգամ: Հայր ու տղա լավ լողացինք: Էպոսի ամենասիրելիի անունը իմ քույր Էմման հո հենց այնպես չի՞ դրել. Քույր է՝ իր պատգամով ինձ ու ձեզ՝ էպոսի Դավիթը դառնա, ծուռ-խիզախ-շիտակ՝ բոլորինը և ուժեղ՝ այնքա՜ն ու այնպե՜ս՝ հայրենյաց պաշտպանի շնորհքով-չափով: Դավիթը քայլեց, բարձրացավ-իջավ Մարմարիկի հովտից Թեժառույք՝ անտառի մեջ կպած եկեղեցին խոնարհված, որ իսկական ուխտատեղի է՝ բազմամարդ… Սեբաստացի երկու խումբ հանդիպեցինք եկեղեցու բացատում, մի տասնյակ էլ՝ ոչ սեբաստացի… Դավիթը պատարագ լսեց, շարականներ ու տեսավ եկեղեցու բարձունքից Մարմարիկի հովիտը: Ի՜նչ աշխարհ է, իրե́նը: Չի կարող երախտագետ չլինել այսպիսի աշխարհի Դավիթ պահապանն ու շինարարը լինելու պատեհության համար: Շնորհակալ ենք հայր ու որդի օրվա համար՝ Արմինե Թոփչյան, ամենամաեստրո՝ Հարություն Թոփիկյան ու ամենաերգիչ-ընկեր՝ Սեյրան Ավագյան, ներկա սեբաստացիներ… Ձեզ հետ այնքա՜ն հեշտ էր օրը ու լեցուն:

Լուսանկարները՝ Արմինե Թոփչյանի:

Հիմա տեսա՞ք` Դավթի հետ Հայաստանի բոլոր հովիտներում լինելու, բոլոր գետերում, լճերում լողալու օրագրային իմ խոստումը ոչ միայն հնարավոր է, այլև՝ ընթացքի մեջ: Դավիթը ուժ ու ժամանակ ունի մաքրելու Մարմարիկը, նրա հովիտը՝ ծայրից-ծայր, եկե՜ք, տեսե՜ք ու Վարդավառը ազգովի մի անգամ Մարմարիկի հովտում, նրա ջրերում անցկացրեք…

Հայր ու տղա` կանգնած բարձունքում… ուշքումիտքս տեսարա˜ն է՝ վերից վար, տասնյակ կիլոմետրով ձգվող գետի ընթացքի աջ ու ձախ ափերին փռված են լողացող հայրերի-որդիների գույնզգույն սրբիչներ:

Լուսանկարները՝ Արմինե Թոփչյանի:

Լավ է, որ ոչ հուլիսյան տապը` իր արձակուրդով, ո́չ Վարդավառը չեն ընդհատում մեր ընթերցարանները. կարդացեք նույն հերթականությամբ` Նունե Մովսիսյանի կիրակնօրյա ընթերցարանը, mskhfilms-ի կիրակնօրյա ֆիլմադարանը և իմ բլոգի կիրակնօրյա ընթերցարանը:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Հայր ու տղա՝ Երևանի տիրոջ իրավունքներով…

«Դժվար է դառնալ անդիմադրելի հմայիչ, եթե դու ծույլ ես»… Իմ կիրակնօրյա գիրը սկսում եմ միայն կնոջ ասված-ասվելիք արտահայտությամբ: Էն էլ ի˜նչ կնոջ` Սոֆի Լորենի, ումով մշտապես հիացել եմ: Սիրեցի Կարապի

Օրագիր-սահմանագիր

Անձրև, կիրակի, ու ինտերնետ չկա… Հուլիսի 5-ի` ՀՀ Սահմանադրության օրվա անդրադարձ գոնե իմ օրագրում ունեալու ջանքերս, ինչպես տեսնում եք, ի դերև են եղել: Դրանում համոզվելու համար Դուք ստիպված եք կարդալ

Վերևից, ասես, ժպտում է Աստված…

Ճանապա՜րհ եմ ասել Ջավախք աշխարհի մեր գործընկերների 20-ի չափ սովորողների՝ սեբաստացիական ուսումնական նախագծային ճամբարի մասնակիցների. Նասլեդը և ընկերները, Արման Երանոսյանն ու մի խումբ սեբաստացիներ այսօր հեծանվային երթով կանցնեն Երևանյան լճով,