– Երգի՜, պապա՜․․․
Աստղիկի առավոտն է․․․ Դավիթն էլ է այդպիսին։ Շուշան-Լիլիթ-Տաթևի երգը հորից է, երաժշտությունը՝ հորից․․․ Հորժամ, առավոտ լուսո, հոր աղջիկներն ու ժառանգը՝ բոլորիս Դավիթ Բլեյանը․․․ 

Երեկվա օրը Արսեն Աղաջանյանի պահած խորհուրդն ուներ իր մեջ։ Արսենը՝ անմիջական, ծովի պես զուլալ, ուզեց, որ սեբաստացի մայր դպրոցում իմ աշխատանքային օրը սկսվի որպես մարզական-ֆուտբոլային՝ հայտնի «Ուրարտու» ֆուտբոլային ակումբի սեփականատեր Ջևան Չելոյանցի ու ընկերների այցով․․․ Կարևոր է, որ Ջևանի պես մարդը (ես միշտ կշփոթեմ Ջիվանի փողոցի հասցեն ու ֆուտբոլային մագնատի անունները, ինքը մեծահոգի է՝ կժպտա․․․) իր երիտասարդ, հմայիչ ուղեկցողների մեծ խմբի հետ սեբաստացի գինու բաժակ է բարձրացնում, հաճելիորեն զարմացած է.
– Ես այսքա՜ն լավ ինձ Հայաստանում չեմ զգացել։
Նա երեկ հայտնեց չտեսնված-չլսված նոր ֆուտբոլի դաշտ կառուցելու մասին․․․ Այսուհետ երկու մագնատ՝ ֆուտբոլի և մանկավարժության, Արսեն Աղաջանյանի քավորությամբ, միասին ենք անցնելու մեր ճանապարհը․․․

Իսկ Սիենայի կանաչ թավուտում Հյուսիսի սեբաստացիները կանաչ ծառից, Սարոյանը կասեր, ապրիլի ցոգոլ էին քաղում, որպես հուլիսիսներ․․․ Էս էն ծիրանն է, որ ցոգոլ ժամանակ՝ հիմա պիտի ուտվի, մատղաշ-ջրալի․․․ Կերանք։
Համարձակություն հավաքեց ու մոտեցավ մեզ Ծովինար Բաբայանը՝ փխրուն-նրբագեղ, շիկահեր մի երիտասարդ մայրիկ, 2,5 տարեկան շփոթված Դանիելին գրկած, ծոցում էլ՝ իր նոր աղջնակը․․․
– Պարտեզի համար եմ մոտեցել, տիա՛ր, պիտի ընդունեք․․․ Ճար չունեմ․․․
Դու բոլոր ճարերը գիտես, Ծովինա՛ր, դու փաստն ես մեր նոր օրերի․․․․ Եվ Դանիելն ու իր քույրիկը իրենց պարտեզում են, Սեբաստացի աշխարհում․․․ 

Մազերից քովիդի պիտի ազատվել, հիմա, առավոտ շուտ․․․ Անփոխարինելի վարպետ Իսրայելն ու ես կարոտել ենք իրար։ Լավ է, որ մեր աշխարհում այսպիսի անկյուններ կան սարոյանական։ 

Աշխատանքային երկրորդ օրը իր խորհուրդն ունի, որ պատրաստել է ճանաչված սննդաբան Վարդանուշ Պետրոսյանն իր մասնագետ ընկերների հետ․․․ Նոր սննդակարգով սեբաստացի աշխարհ․․․ 

Այսօրվա չափումները․ 

Քաշը՝ 93 կգ
Մարմնի ջերմաստիճանը՝ 36.0
Զարկերակային ճնշումը՝ 120/80։ 

Երեկ ես օրվա կեսին մեռա՝ քնեցի, հառնեցի… Փրկեցի, փրկվեցի… 

Նոր սննդակարգով իմ օրը՝ թարմ-պայծառ մայիս՝ ստեղծագործական սեբաստացիական հավաքով․․․ 

#2048

 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Մայրիկի ծաղիկն ու պահապան շունը

Շաբաթ ցերեկը մտերմիկ աշխատանքային միջավայրում, կրթահամալիրում, Սուսան Մարկոսյանի, Նառա Նիկողոսյանի, Գևորգ Հակոբյանի, Աիդա Պետրոսյանի…. Աշոտ Տիգրանյանի հետ, լավ է, կենտրոնացել ենք մայիսյան ստեղծագործական հավաքի, «Տիգրան Հայրապետյան» օրերի հասարակագիտական ստուգատեսի օրինակով,

Տարվա վերջին գիրը` վերջնագի՞ր․․․

Այս օրերին ինչ գրես` հարցաթերթիկ է դառնում, մի էջում հարցերն են` դեմքով դեպի անցնող տարի` ովքեր ու ինչերն են անցնող տարվա ամենա-ամենա ամենա-ամենա-ամենան, մյուսում, հայացքով դեպի եկող տարին՝ սպասում-բարեմաղթությունները․․․ Ինչո՞ւ, ինչպե՞ս պիտի

Երեք կարևոր հարցադրում իմ գրում

Առաջինը, իհարկե, բլոգային ուսուցումն է։ Այս օրերին մեր գլխավոր գործերից մեկը պարզապես արձանագրումն է բլոգային ուսուցման բոլոր թերությունների ու անհամապատասխանությունների, աշխատող առ աշխատող, սովորող առ սովորող, առանց բացառության, անլուրջ վերաբերմունքի