Զատկական, իհարկե, բայց կիրակի է: Իմ օրագրի համար սովորական դարձած կիրակնօրյա գիրը, որպես ընթերցարան, ներկայացնում եմ: Զատկից առաջ, Զատկի օրերին, Զատկից հետո էլ, ամեն օր, եթե զատվելու խնդիր ունենք, ապա՝ ծուլությունից, մեխանիկականությունից, անհավեսությունից: Զատկական օրերին՝ ապրիլի 4-ին, 5-ին, 6-ին, երևա՞ց մեր սեբաստացիական ծրագիրը` իր ճաշակով և բովանդակությամբ, սեղանի ձևավորումով, նոր նախագծի, նոր ձեռնարկի նախապատրաստումով: Մի՛ ալարեք, պատմե՛ք, ներկայացրե՛ք, ուրախացրե՛ք:

Շնորհակալ եմ Արմինե Թոփչյանին, Սուսան Մարկոսյանին, Մարիետ Սիմոնյանին, Շուշան Բլեյանին, իրենց ֆոտոշարքերով իմ կիրակնօրյա պատումը տեսքի բերելու համար: Եվ իհարկե, Մարգարիտ Սարգսյանին՝ իր ծնունդով զատկական այս օրը անձնական տոն դարձնելու համար: 

Կիրակնօրյա պատկերասրահ

Կրթահամալիրի գյուղացիական ուսումնական տնտեսություն. քայլք-նախագծի ներկայացում-քննարկում
Լուսանկարները՝ Արմինե Թոփչյանի

Դպրոց-պարտեզի նախակրթարան. քուն
Լուսանկարները՝ Մարիետ Սիմոնյանի

Տեսարաններ Մայր դպրոցի տանիքից
Լուսանկարները՝ Մարիետ Սիմոնյանի

Շուշանը մեզ լսեց. ահա խոստացած նկարաշարը, այս անգամ` Վենետիկից:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Մենք ապրում ենք զրնգալեն… Բանգլադեշում…

— Փռշտացի երեք հատ, լսեցի՞ք, մի հատ էլ փռշտամ, թող չորս լինի: — Արի արագ հաշվելով մրցենք  իրար հետ, հայրիկ… Ու սկսում է՝ 1, 2, …., 11, .…, 29, ….,

Բաժակ ենք բարձրացնում խաղաղության․․․ Կենաց․․․

Կեցցե Հարավը սեբաստացիական՝ Շամիրամ Պողոսյանի դպրոց—պարտեզը, իր համայնքով՝ մեծով—պստիկով, սկսած յուրաքանչյուր երկու տարեկանից. թվում է՝ Հոգատարության ուսումնական նախագծի, նրա ցուցադրություն—հանգանակության երեկվա տոնավաճառին ներկա էր հարավի մեր 2-11 տարեկանների ամեն մի ծնող… Այսպիսի՜ համերաշխություն՝ «Սեբաստացիներ»

Կիրակիից կիրակի… ան-ցավ…

Ճամփորդ տիարի ետևից ո՜նց կհասնես. մնում է, որ օրագրով-պատումով իր հետագծին հետևես, այն էլ, որ բարեխղճությունը անընդհատ դարձնի իմ գիրը, ինչպես մտահղացվել է․․․ Արատես՝ իմ սանիկներ Գևորգ Հակոբյանի, Միքայել Ղազարյանի