Սպասելի էր, որ քանդակագործության, ճարտարապետության և շրջակա միջավայրի փառատոնի համակարգող, մասնակից Մասիմո և Քրիստոֆեր Լիպիների հրաժեշտը պիտի հուզիչ լիներ, բայց որ այսպե՜ս…
Չորս քանդակ թողեց մեր ճարտարապետ փեսացու Քրիստոֆերը, որը կրթահամալիրի Հյուսիսի—Գեղարվեստի Սիենայի* պուրակի ճարտարապետն է։
Իսկ Մասիմոն «սպառնաց» ամեն օր հաղորդագրություններ ուղարկել մեզ ամենամյա—շարունակական փառատոնի համար։
* Սիենա՝ քաղաք Իտալիայում, Մասիմո, Քրիստոֆեր Լիպիների հայրենի քաղաքը
Դուք չգիտեք, թե ուղիղ ժամը 5-ին արթնանալու (թողեք սրան անվանեմ իմ այգ-նոր օրվա սկիզբը), թող որ առանց կիտրոնի իմ գոլ մեղրաջուրը կում-կում ըմպելու, իմ ռելաքսի վիճակում հայտնվելու ու պատումը-գիրը սկսելու
Ողջակիզվող հոգիներին — ողջո՜ւյն, ողջո՜ւյն։ Մեր սեղանի անուշեղենը, մերս կասեր … «միրավոյ»՝ իր գործածած երեք ռուսերեն բառերից … Իմ քույրիկ Էդիտ Հովհաննիսյանի ու մեր առողջագետ Անուշ Աղաբաբյանի հատուկ նշանակության փախլավաները,
Այn, ինչ ասում ենք Նոր Տարվա համար, վրացի-թբիլիսցիներն ավելի կոնկրետացնում են՝ ինչպես դիմավորես հունվարի 2-ը, այնպես կանցկացնես ողջ տարին… Իսկ հունվարի 2-ը մենք Գիորգի Մոմցելիձեի ջերմ՝ տաք ու բարեհամբույր-բարյացակամ տանն