Սպասելի էր, որ քանդակագործության, ճարտարապետության և շրջակա միջավայրի փառատոնի համակարգող, մասնակիցՄասիմոևՔրիստոֆերԼիպիների հրաժեշտը պիտի հուզիչ լիներ, բայց որ այսպե՜ս 

Չորս քանդակ թողեց մեր ճարտարապետ փեսացու Քրիստոֆերը, որը կրթահամալիրի ՀյուսիսիԳեղարվեստի Սիենայի* պուրակի ճարտարապետն է։ 

Իսկ Մասիմոն «սպառնաց» ամեն օր հաղորդագրություններ ուղարկել մեզ ամենամյաշարունակական փառատոնի համար։ 

*Սիենա՝ քաղաք Իտալիայում, Մասիմո, Քրիստոֆեր Լիպիների հայրենի քաղաքը 

 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ես միշտ պատկերացրել եմ, որ դրախտը լինելու է…

Չէ, սիրելի Նելլի ու անգամ Աննա Գսպոյաններ, քույրիկներ-աղջիկներ սեբաստացի գրադարանի, ես ամենաընթերցասերը չեմ: Գիտեք, ես ձեր` շատերիդ, ուզենանք, որ այդպես լինի, յուրաքանչյուրիդ Տիարն եմ… Ու որպես Տիար, պիտի իմանայի ու

Սարերի կեսը ձյուն է, գարուն է… 

Թեթև, օգտակար, աշխատանքային էր մեր այցը Գագարին պրոյեկտի Զովաբեր, Դդմաշեն գյուղեր, դպրոցներում մանկավարժական հավաքանիների հետ հանդիպումները՝ կարևոր—ճանաչողական․․․Պրոյեկտով գործընկերության մեր կենդանի աշխատանքների սկիզբը հաջողությամբ դրվեց, և սա, իհարկե, խմբով՝ մեր նոր

Մեր հեղինակային մանկավարժությունը որպես թերապիա

«Ես անընդհատ զբաղված եմ։ Խորհուրդ եմ տալիս ընդհանրապես արձակուրդ չվերցնել։ Կյանքում ամենահետաքրքիրն աշխատանքն է»։ Ո՞վ կարող էր սա ասել ինձանից ու իմ ավագ իսրայելցի հին բարեկամՇիմոն Պերեսից բացի։ Հիմա օրագրի ընթերցողներն