Ես իմ օրն սկսում եմ ավետիսով։ Այդպես և ողջ գիշեր. քանի՜ անգամ Աստղիկը իր ճիչով-կաթի պահանջով մեզ արթնացրեց…

Ճերմակ-փափուկ ձյուն՝ իր ավետիսներով, իր ուրախությամբ… Տրտնջոց չլսեմ. ոչ մի ծպտուն… ուրախաբեր ձյուն է՝ բոլորիս, մեծ ու պստիկ ավետիսով… Սուրբ ծննդյան ավետիսների շարքը մեր ճամփորդական երգարանից առեք ձեռքներդ…

Շարոց բերեք, պաստեղ բերեք, ավետի՜ս,
Մեր հարսներուն փայն ալ բերեք ավետի՜ս,
Թոնիր վառեք, գաթա թխենք, ավետի՜ս,
Այդ գաթայից բաժին հանենք, ավետի՜ս…

Ավետիսի լուսանկարները՝ Սոնա Կարապետյանի:

Պիտի սովորենք մեր գործի-տան-հանրային ճամփաները, մեր դռների մուտքերը, աստիճանները սիրով մաքրել… Շատ քայլենք, մեր շուրջը ճերմակ, տարվա մեջ այնքան քիչ պատահող աշխարհ է, ուրախանանք նրանով… Այս ուրախությունը բոլոր անհարմարություններն արժե, միայն մի քիչ ավելի հոգատար-ուշադիր-հասնող-նախաձեռնող լինենք… Միայն այն, որ ձյունն այս իր մաքրությամբ կառնի քաղաքը բռնած համաճարակի դեմը, միայն այն, որ ջրամբարները գարնան հալոցքի հետ ջրով կլցվեն, միայն այն, որ գարունը պայծառ կլինի… Ավետի՜ս… Որ այսքա՛ն սահադաշտ երեխաների աշխույժով կլցվի, քանի երեխա չմուշկի, դահուկի, սահնակի վայելումը կապրի… Ու Ձմեռ պապը նորից կգա իր ձմեռային պիտույքներով-նվերներով…

Ավետիսի լուսանկարները՝ Գոհար Եղոյանի:

Ավետի՜ս…

Ձեր սնդուկներ լեցվին հացով, ավետիս,
Ձեր ոչխարներ գային ջոկով, ավետիս,
Ձեր կարասնին լեցվին գինով, ավետիս,
Ձեր քոցոնին գային ջոկով, ավետիս,
Ձեր խորոզնին կանչեն ձենով, ավետիս,
Ձեր ճուկն ու թաս երթան ու գան, ավետիս,
Ծառ խնկենի, արմավենի, ավետիս,
Ձեր մանչերուն աստված օրհնե, ավետիս:

Ձյուն՝ իր ճերմակով, ձյուն՝ իր փափկությամբ, ձյուն՝ իր մաքրությամբ, ձյուն՝ իր առատությամբ, ձյուն՝ իր հաջողությամբ… Դրսում եք, առանց հարցնելու, բոլոր տարիքների, կարգերի սեբաստացիներ՝ սովորողներ, ուսուցիչներ, ծնողներ… Վայելեք, ներկայացրեք, նկարեք, մեր մեդիան թող ճերմակի։ Պատմեք ձյան ու ձնոտ օրվա մասին, ձյուն՝ ձեր ուրախությամբ, որ իմ այս ավետիսը օրվա վերջին գունեղ դառնա։

Ավետի՜ս…

Ֆոտոխմբագիր՝ Արմինե Թոփչյան
#1551

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Իմ պոստում Տիարի՝ արթուն պահակի. գիր է…

— Ձմեռվա առաջին օրը շնորհավո՜ր…,- ձնագնդիի պես գլո՜ր մահճակալից, հյուրասենյակում ձայնեղ հայտնվեց Դավիթը Բլեյանը՝ առավոտ կանուխ։ Դեկտեմբերի նկատմամբ Դավթի վերաբերմունքը գիտեք. նրա ծննդյան ամիսն է, մեզ բոլորիս հիմա պատրաստում է

Մանկավարժական ամենօրյա դիտարկում-գրառումներ է իմ գիրը

Ես արդեն երկու տարի է, ինչ աշխատում եմ բրուտանոցում․․․ կրթահամալիրի․․․ 1984-ին, երբ երկու Աշոտների՝ թիվ 183 հայտնի դպրոցի համահիմնադիրների նախաձեռնությամբ, ես այդ ժամանակ դեգերումների մեջ էի դեպի Բանգլադեշ իմ երկարատև

Հավաքանի հասարակության մեծագործությունների ժամանակը եկավ․ ասենք՝ շնորհավո՜ր

Հեռացումի խոսքն այս, որ փողոցի, նրան առաջ տանող Նիկոլ Փաշինյանի ուժի, փողոցի լեզվով ասենք, ճշտի ընդունումն էր․հավանեցի․․․ Հա՛մ Նիկոլ, հա՛մ՝ փաշ․․․ Տեսեք, որ մի անվան-ազգանվան մեջ երկու նշա՞ն է դրել