Աստղիկ Բլեյանի նոյեմբերի 21-ի ծնունդով-հայտնությամբ, շարունակվող ավետիսներով իրավիճակ է փոխվել, նորը հաստատվել, իսկ չորս օրական աստղն իր անցումով՝ մետաֆիզիկայից ֆիզիկական աշխարհ, ծննդատնից-վերակենդանացման բոքս բաժանմունքից ծննդկանի ընդհանուր պալատ, ընդհանուրից՝ անհատական պալատ ու երեկ ահա՝ հանգրվան Չայկովսկի 30-ի մեր տանը, Դավիթ եղբոր, մի խումբ հարազատների հոգատար ուղեկցությամբ։ Շաբաթը մենք անցկացրել ենք, կիրակին դիմավորում ենք Աստղիկի պալատը դարձած մեր ննջարանում։ Աստղիկին ի՞նչ, կա՛մ քնած է, կա՛մ մայրիկին կպած, ծիծիկը բերանում…

Բարի լույս, Աստղի՛կ, քո բոլոր օրերը-կիրակիները  բարի են։

Դավիթ եղբայրը հիացնում-զարմացնում է. պոկ չի գալիս… Առավոտյան Աստղիկը շրջայց կատարեց Դավթի սենյակում, լսեց շինարար-ճարտարապետ եղբոր բացատրությունները իր ստեղծած քաղաքի մասին, լողաց։ Դավիթն անհամբեր է․ քույրիկին ինքը պիտի նոր ավազանը մտցնի, լողացնի, սրանով և ծիսական դառնա Աստղիկի առաջին կիրակին… Տարոսը էլի՝ Աննա Բլեյանին, բայց Էդիտ Հովհաննիսյան քույրիկ-հորաքույր-մորաքույրը Աստղիկի ընդունելության համով սեղան էր գցել մեր տանը, որ հուսով եմ, որպես տարոս փոխանցեց ո՞ւմ… Մենք մեր նախաձեռնությամբ սեղանի շուրջ կհանդիպենք Աստղիկի կնունքին՝ այսօրվանից հաշված՝ քառասուն օր անց։ Պատրաստվեք մկրտության այդ բաց խորհրդին։

Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ բժշկական կենտրոնի բոլոր բժիշկներին, կրտսեր բուժ. անձնակազմին, ծառայություններին ևս մի անգամ ու ընդմիշտ շնորհակալ ենք, տպավորված, շարունակական․․․ Այս ծննդատանը՝ նույն 303 սենյակում էինք 2011-ի դեկտեմբերին, Դավիթ Բլեյանի ծնունդով։

Լուսանկարները՝ Մելինե Մարտիրոսյանի, Աշոտ Բլեյանի։

Աննա Հակոբյանի կոշտ պատասխանին ավելացնեմ։ Երևի ես իմ ֆեյսբուքյան գոյության շրջանի առաջին քոմենթն եմ անում…  2018-ի նոյեմբերի 14-ի՝ Մարիամ Փաշինյանի ծննդյան օրվա երեկոյի հավաքի մասնակիցն եմ եղել Դավիթ Բլեյանի հետ… Իմ օրագրում՝ բլոգապատման մեջ, դրա արձագանքը կա։ Ներկաները Նիկոլ-Աննայի 20 տարվա ուրախության-հավաքների-առիթների մասնակիցներն էին, Երևանում, թե Իջևանում. դրանով հենց հավաքը սիրելի-պարզ էր… Կենտրոնում Մարիամն էր, ով ուզենար։ Նիկոլը շրջում էր սեղանից-սեղան… Ափսո՜ս, որ երաժշտությունն էր տեղ-տեղ բարձր։ Չլիներ որևէ երաժշտություն, ինչպես որ էր այս տարի մարտի 11-ին, Աշոտ Փաշինյանի 18-ամյակին, ավելի լավ կզրուցեինք, հարազատներով տարատարիք իրար կլսեինք…

Ֆոտոխմբագիր՝ Արմինե Թոփչյան
#1505

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Բարձունքն այս հայտնի իմ պեղածն է, չէ՞․․․

Բարի-պարգև կիրակի։ Այդպիսին էր և երեկվա շաբաթ օրը, որ սկսվեց մինչև ժամը 9-ը, Զանգիի Սեյրան բարձունքին, հեծանվի վրա․ անցավ ողջ օրը և՛ բարձունքն ինձ հետ, և՛ հեծանվի վրա․․․ արշավային-ճամփորդական, Զանգվի

Խանգարեք՝ ինչքան կարող եք

Պետական կրթական ծրագիրը իրական կյանքում հենց հանդիպում է դժվարության, ասենք ամեն օր`դասարանում, նույն պահանջ-պայմանն է ներկայացնում` մի խանգարիր, եթե չես օգնում, չես կարող օգնել… Մեր հեղինակային կրթական ծրագիրը՝ իր հիմնադիր

Խիզախեցիր՝ քո տարին է, հայրենագետ-ճամփորդ, սիրելի Մարթա․․․

Դավիթը ամենաշատը սիրում է․․․ — Դավի՛թ, ո՞ւմ ես ամենաշատը սիրում,- ուղիղ հարցնում է մայրիկը՝ Արմինեն․․․ Առաջին-երկրորդ տեղերում՝ հայրիկ-մայրիկն են, հետո գալիս են երրորդ, չորրորդ, հինգերորդ տեղերը՝ Շուշանը, Մելինեն, Սոնան․․․ Հետո անունների տեղերը