Արթնանալուց հետո 2-րդ բաժակ ջուրը խմեցի: Մնաց խմեմ ևս 2 բաժակ ու… «Արթնանալուց հետո 4 բաժակ ջուր խմեք» վերնագրով ինտերնետային հոդվածն իմ ուշադրությունը գրավեց իրագործման պարզությամբ ու բնականությամբ: Ես սովորական ջուր, կասեր Դավիթ Բլեյանը, շատ եմ սիրում: Ճապոնացիների տեսակը միշտ հետաքրքրել-լրջություն է հաղորդել նրանց վերագրվող փորձին: Տեսնենք, տեսնենք… Ես չեմ կարող 2015 – բեկում տարին ինձնից չսկսել… Մշտապես առողջ լինելը, հոգս չլինելը հարազատներիս՝ Բլեյաններին ու ոչ Բլեյան սեբաստացիներին բոլոր տարիքի, իմ խնդիրներով, այդ թվում՝ առողջական, նրանց չծանրաբեռնելը բեկման կոնկրետ ընթացք է… Բնական ինքնակարգավորիչների պակաս կա՝  ամենօրյա մարզանքի, զբոսանքների, ճամփորդությունների, ակումբային առօրյայի, ամենօրյա պարի… էլի, էլի… շարունակեք, խնդրում եմ, ու սկսենք. մեր գործն այս՝ մեր կյանքի բեկման, նորեն սկսենք…

Մի բաժակ ջուր էլ խմեցի հաճույքով. պիտի 2015-ին, հիմա, ամեն օր, ազատվեմ ավելորդ քաշից: Գարնան հետ, շաբաթներ հետո, կազատվենք բաճկոն-պիջակից, ու ավելորդ քաշի բերած անհարմարությունն ավելի ուժեղ կզգամ: Կախվեմ, պրծնեմ… գոնե կպրծնեք: Կպրծնե՞ք…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Միասին, Բլեենց նոր սերնդին ճանաչելով, Բլեենց սկզբունքները ձեւակերպելով-հաստատելով, իրար օգտակար լինելով, ճանապարհ է, անցնում ենք…

Ամառային ընտանեկան պատում Էդվարդը՝ չորս տարեկան, Բլեյան Արամի տղան, նախորդ օրն իր պապ Թաթոսի հիշատակի հավաքին հասցրել էր պայմանավորվել Դավիթ Բլեյանի հետ հանդիպման մասին… Ու կիրակի առավոտով չորս տարեկան Էդվարդն

Օրվա քաղաքական գիրը

Երբ տուն մտա, Դավիթն ու Արմինեն, տեղեկացված իմ օրվա մասին, ինձ սպասում էին… Ասում եմ. – Դավիթ, իրիկուն է, չլողանա՞ս… Խեթում է. – Իրիկուն չի, գիշեր է… Իսկական Սասունցի Դավիթ…

Եվ եղավ վեց հարյուր…

Օրագիրն իմ այս  ո՛չ մեկ անգամվա համար է, ո՛չ մեկ ուսումնական տարվա. ո՛չ գրելը, ո՛չ կարդալը… Քանի՜ սեբաստացի եղավ ինձ այս գործի ընկեր… Շնորհակալ եմ, քույրեր, եղբայրներ, սաներ, սեբաստացիներ բոլոր