Մեր այս ճամփորդությունը անոնս է դեկտեմբերի 4-ից սկսվող «Գեղարվեստը կրթահամալիրում» արտագնա աշտարակյան նախագծի համերգ-ներկայացում-ցուցադրության։

Ճիշտ ժամին, անբացակա, Սուրբ Երրորդություն եկեղեցու մոտից սկսված ճամփորդությունը Կիմա Ստեփանյանի նախանշած ընթացքը ունեցավ՝ իմ հայտնի զիգզագներով։ Մի գրի մեջ չի տեղավորվի ասելիքը, չեմ էլ փորձի․ ինչի՞ համար։

Աշտարակի նշանավոր Մուղնի բնակավայրում էր մեր առաջին կանգառը, որը Արմինե Աբրահամյանի ռեժիսորությամբ չորս այսպիսի տեսանյութ դարձավ։ Դիտե՛ք մեկ շարքի տեսքով։ Սցենարիստը ես եմ․ չվերապատմեմ։ Շնորհակալ եմ օրվա համար իմ ընկերներին, այս ճամփորդությամբ ավելի նշանավոր դարձած Կիմին։

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=LmjJ3UxVQpw]
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=1ZUAAt4vNVA]
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=BSEL3ZBWuvM]
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=KaMM_ZPZ5I8]

#1227 (2-րդ մաս)

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Մենք իրար արդեն ամեն ինչ ասել ենք․․․

«Մենք իրար արդեն ամեն ինչ ասել ենք․․․», -երգում է Լիլիթ Բլեյանը, որը և թող դառնա իմ գրի առաջին տողը․․․ Եթե չենք ասել, գիր է, անընդհատ նոր գրերով, մենք դեռ այնքա՜ն

Առանց ընկնելու ինչպե՞ս թռչել սովորես…

Իմացա՞ք, մեր շրջանավարտ Էդգարը Հակոբյան, որ Բ-4 թաղամասի բարձրահարկի հայրական բնակարանը թողել է եղբորը, մոտակայքում, քար ու քռի մեջ իր դաշտի ծաղիկ Մարիամի հետ ընտանեկան օջախ է հիմնում մեր աչքի առաջ, «Սեբաստացի»

Ուզում եմ ապրել անչար ու բարի…

Գմբեթի ճեղքում բուսնած տուղտի պես․․․