Շաբաթ-կիրակիով արջաքուն էի մտել, հաղթահարեցի կարծես, լավ էր՝ հասցրեցի Դավթի ու Արմինեի հետ մեր հայրենագետ-աշխարհագետ Կիմա Ստեփանյանի նախաձեռնած Արագածոտնով կիրակնօրա քայլքին մասնակցելու։ Հինգ րոպե էլ ուշացա. լավ է, որ տիար Գևորգը ներողամիտ գտնվեց, սպասեց։ Հենց հիմա, շնորհակալ եմ Արմինե Թոփչյանին, փոխանցում եմ կիրակնօրյա գրի անոնսը․ բարի կիրակի․․․

Ինձ նկարում են հիմա՝ մեջքով դեպի Քասաղի կիրճ, Արայի լեռ, իմ դիմաց քարափներ են, Սաղմոսավանքը, կարմիր մասրենու մոտ՝ Գոհար ու Արևիկ Բալջյանները, գյուղի շները, Դավիթը Բլեյան, որ այնքան վստահ է զգում, որ մի ձեռքին քոթոթն է, մյուսին՝ մայր շունը․․․ Մնացածը՝ նկարաշարով, մինչև իմ կիրակնօրյա իրիկնային տեսապատումները։ Բարի կիրակի։

Նկարաշարերը՝ հեծանվային արշավներով կրթահամալիրի տնօրենի ֆոտոօբյեկտիվից․․․
Շաբաթ, կրթահամալիրի հարավից արևմուտք․․․

Երևանում դեկտեմբերյան ծառեր․․․

Կրթահամալիրի Բանգլադեշից տունդարձ ճանապարհին․․․

#1227 (1-ին մաս)

 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ինքներս մեզ համար գործատու-գործաստեղծ

Մեքենայով, երկար ճանապարհ… Ի՛նչ արած, աշխատանք է, ու այնպիսին պիտի դարձնես, որ դառնա Տոն, Տոն-ական… Միքայել Ղազարյանի ու Տաթև Համբարյան խորամանկների (խորը-մանուկներ), իմ ու Գևորգ Հակոբյանի մայիսի 28-ի ճամփորդությունը մտածված

Ժամանակի այս խելահեղ ընթացքը ինչ անենք…

Առաջ ընկնել ոչ մի կերպ չի ստացվում, մեր ուսումնական օրացույցով էլ չի լինում։ Դեռ լավ է, որ փետրվարի 1-ի մեր աշխատանքային, նախագծային խմբերով Գյումրի այցելությունը  կայացավ. իրական խնդիրներ, դրանց համապատասխան ընտրված-առաջ եկած սեբաստացի

Ոչինչ չի կարող զսպել գեղեցիկի հանդեպ հիացմունքը

«Ավետիք Իսահակյան. բանաստեղծություններ», իրանական պոեզիայի` Մարիետ Սիմոնյանի և 7-րդ դասարանցիների ներկայացումները, Զահրատը՝ Հասմիկ Թոփչյանի և 8-րդցի ընկերների ներկայացմամբ… Հիմա էլ Նունե Մովսիսյանի ճապոնականն ու Նազելի Տեր-Պետոսյանի հին եգիպտականը… Այսպիսի անսահման գրական