Ուսուցչուհու մասնագիտությունը, եթե հավատանք այս հրապարակմանը, կնոջ առողջության համար ամենավտանգավոր մասնագիտությունն է: Լավ զգացին-տխրեցին-զարմացան-գիտեի՞ն ուսուցչուհիները, իմ օրվա, ի դեպ՝ 1082-րդ  անընդհատ գրի ընթերցողները… Իսկ Facebook-ի օգտատերերի թիվը հասել է 2 միլիարդի: Այս մասին իմ ծանրակշիռ գիրը՝ հաջորդիվ…

Երեկ միաժամանակ երկու սեբաստացի ուսուցչուհի  մայրության երկրորդ ճիչով այնպիսի ուրախություն փոխանցեցին Բանգլադեշով մեկ… Արևիկ Բաբայանը Եվա ծնեց, Քրիստինե Հովսեփյանը՝ Շուշան. 2017-ի խորհրդանիշ օր եղավ հունիսի 27-ը։ Այլ կերպ արձագանքել, քան մեր մանկավարժության նորարարության ճամբարում կրթահամալիրի կենտրոնական համերգասրահում այսպիսի համերգով, մենք չկարողացանք… Ճամբարական ուսուցիչներին պատշաճ-կենդանի-ուրախ ներկայացվեց «Համերգ» ուսումնական նախագիծը՝ շարունակական, սովորող-սովորեցնող մեթոդով, հայրենագիտությամբ, ստեղծական ու մոբիլ, գեղարվեստական հանրակրթական գործունեության ծնունդ՝ գործող արվեստագետ-երաժշտության ուսուցիչներով, նրանց ստեղծած վոկալ, գործիքային խմբերով, թվարկել կլինի՞, դաշնամուրային քառյակով, գործիքային տրիոյով, վոկալ համույթով, երաժշտական լաբորատորիայով, Սեբաստացիներ ուսուցչական երգչախմբով… անհատ գործիքային կատարումներով… Իսկական համերգ-նվեր, որպես ճամբարային ուսումնական նախագիծ ու ձոն մեր ուսուցչուհիներին՝ կրկնակի մայրիկ դարձածներին, մյուս ծոցվորներին…

Արևելքի ճամբարում…
Լուսանկարները՝ Նունե Խաչիկօղլյանի

Երեկ դասվար-դաստիարակ-կազմակերպիչների ճամբարային ջոկատում, որտեղ մեր 2017-18 ուստարվա 5-6 տարեկանների ուսուցիչներն են, աշխատանքի հայտով դիմածներ, ես հենց մանկավարժի առողջության, նրա առողջ ապրել-գործելու կերպն էի բերել  օրակարգ… Իմացա, որ հուլիսի 11-ին Գևորգ Հակոբյանի՝ իրենց մաթեմատիկայի ուսուցչի հետ գրոհում են բոլորով Արագած, հայտնեցի, որ նրանց լողի, հեծանվի, ուսումնական քայլք-ճամփորդության պատրաստության հավաստումները միասին ենք ներկայացնելու… Երբ մեր մանկավարժ-դասվար-դաստիարակ-կազմակերպիչ-ուսուցչի օգնականը, հարմար արդուզարդով, սովորողների հետ յուրացնում է «Իմացումի հրճվանք» կրթական ծրագիրը՝ լողալով-ընթերցելով-քննարկելով, քայլով-հեծանվով ճամփորդելով, կյանքի խնդիրներ լուծելով, միշտ մարզական, կենսուրախ գործընկերությամբ… ինչու-ինչպե՞ս պիտի լարվի-նյարդայնանա-ձայնը բարձրացնի… Վայե՜լք՝ իր տքնանքով-ջանքով-վաստակով։ Անձնականի-աշխատանքայինի, ուսուցման-հանգստի սահմանները պիտի ջնջել ու բերել մի կենսագործունեության՝ իմացումով-ուրախությամբ-ճամփորդական-մարզականով, որպես մի կյանք ամբողջական, մի կազմակերպում… Մեր ողջ հունիսը այսպիսի մի կազմակերպման նախագիծ է, ինչպես հունվարը եղավ, ու հիմա կարևոր է՝ ամառային հուլիս-օգոստոսը, որպես ընտանեկան-նախագծային, այլ կազմակերպում-ընթացք չունենա…

Դասվարների ամառային ճամբար:
Լուսանկարները՝ Մանուշակ Աբրահամյանի:

Որքան էլ յոգայով որևէ ձևով երբևէ չեմ զբաղվել, սիրում եմ այսպիսի տեսարաններ-ակցիաներ… Մասսայական յոգա Նյու Յորքի Թայմս Սքվերում… Ամեն տարի, ամառային արևադարձի օրը, այս հայտնի հրապարակում հայտնվում են-հավաքվում յոգայի սիրահարները. նրանք նշում են տարվա ամենաերկար ցերեկային օրը նախընտրած զբաղմունքի այսպիսի սեանսով… Տեսարան...

Այսպիսի մի տեսարան կրթահամալիրի Բանգլադեշով մեկ՝ մեր բոլոր հինգ լողափերում, սովորողներով և ուսուցիչներով ստեղծենք մենք՝ գունեղ-ընթերցողական, ուրբաթ օրը՝ ժամը 11։30, որպես յոգայի պարապմունք, երբ մեր ընթերցողական վագոն-գնացքով սեբաստացի ճամբարականները հասած կլինեն Սևանի իրենց ափ՝ «Ժայռ» գոտի… Նշենք այսպես, ամառային-մերկ, լողազգեստներով-լողափային, ջրից դուրս եկած, հատուկ ընտրած սրբիչներով ծածկված ամառային ընթերցողական իմացումի նիրհի մեջ… Հետո կամ մինչ այդ իր բլոգում ձայնագրի-տեսագրի-գրառի իր սկսած գրքի հատվածը… մասնակցի սրանով ընթերցողական լողափային ֆլեշմոբին… Այսպես՝ ողջ ամառ սեբաստացի-ոչ սեբաստացի, ամեն ուրբաթ, նույն ժամին… տեսարաննե՜ր ծովային-ընթերցողական Բանգլադեշում…

Կրթահամալիրի միջին դպրոցի սովորողներ Արշիլ Խաչատրյանն ու Արթուր Կոստանյանը կմասնակցեն հունիսի 30-ից հուլիսի 4-ը Բաթումում անցկացվող՝ 2003-2006թթ ծնված պատանիների սուսերամարտի բաց առաջնությանը… Մեզ բոլորիս ասենք շնորհավոր. սա հնարավոր եղավ շնորհիվ կրթահամալիրի սուսերամարտի, հնգամարտի դպրոցի, ծնողների և կրթահամալիրի համատեղված դրամական ծախսերի… Բարի վերադարձ, տղաներ, որ շարունակեք աշխատանքային ջոկատով ու ավարտին հասցնենք Մայր դպրոցի նոր հեծանվաուղին-վազքուղին՝ 2017-ի ամառային այսպիսի նախագծերից ամենաերկարը…

2-4 տարեկանների ամառային պարտեզ. Հյուսիսային դպրոց
Լուսանկարները՝ Սեդա Վիրաբյանի, Սոնա Կարապետյանի:

Իսկ Դավիթ Բլեյանը հիշել է ոսկե շղթայով իր խաչն ու ճամբարից տուն մտնելիս փնտրում-կախում է, հպարտ-կարևոր ման գալիս, քնում խաչով… Կրթամշակութային Ջավախյան ճամփորդության արդյո՞ւնք է: Իր խմբի ընկեր Արամի հետ ոսկու հատկություններն են քննարկում, մտածում ինչ-ինչ փորձերի մասին… Խաչն իր զորությամբ նրան պահապան: Ամեն:

#1082

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ի՞նչ կլինի, եթե… Ինչո՞ւ չի լինում…

Դավիթ Բլեյանն է խոսում, միջամտում… — Ջավախքի սարի անունն ի՞նչ էր… — Աբուլ: — Ես որ Աբուլ հուլիսի 22-ին չբարձրանամ, սարի գլխից շուրջս նայեմ, Փարվանա գետում չլողամ, շատ վատ կլինի,

Երբ հիմքում խոհն է ամենուր

— Գարո՜ւն,- թռավ մեր Շամիրամի շուրթերից, երբ ես իմ խոսքի մեջ Սոնա Փափազյանի մասին հիշատակում արեցի… Հիմնական դպրոցի իդիլիայում, խոհանոցի մի անկյունում, գործի-կյանքի երկու ընկերների աշխատանքային ապրեցնող-արբեցնող զրույց էր. այսպիսին

Մարդիկ ափի մեջ… Ու երանության մասին է գիրը…

Որպես տանտեր-տիար՝ դիմավորեցի մեծ խումբ մարդկանց՝ Հայաստանի տարբեր քաղաքների-գյուղերի մանկապարտեզների դաստիարակներ բոլոր կարգի, կրթահամալիրի հեղինակած հնգօրյա ուսուցման ծրագրով եկած… 50-ի չափ մեծահասակների կրթության կամավորներ, ի՞նչ սպասելիքներով… Օր առաջին, մայր դպրոց, մարմարյա սրահ.