Գերմանիայում այսօր հարցվածների միայն 9 տոկոսն է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի (1939-1945) ավարտը համարում պարտություն: Հարցվածների 89 տոկոսը մայիսի 8-ն ընկալում է որպես ազատագրման օր: Ինձ հաճելիորեն զարմացրին այս թվերը. կեցցե´ս, Գերմանիա ստեղծած Գերմանիայի ժողովուրդ… 2005-ի նման հարցումներով 35 տոկոսը 1945թ. պատերազմի ելքը պարտություն էր համարում: Համաշխարհային պատերազմի նկատմամբ հասարակության վերաբերմունքի նման փոփոխությունը կապվում է նաև այն բանի հետ, որ այդ օրերը վերապրած ավելի ու ավելի շատ տարեց գերմանացիներ են պատմում այդ ժամանակների մասին: Ահա ինչու՝ ինձ հետաքրքիր-կարևոր են թուրք հասարակական կյանքում կատարվող իրական փոփոխությունները ցեղասպանության ճանաչման, սեփական անհատական մեղքի գիտակցման, զղջման, հարաբերությունների հաստատման անհրաժեշտության մասին… Ցավոք, հայաստանյան ներհասարակական կյանքի տարբեր հարցերի վերաբերյալ ուսումնասիրությունները կա՛մ քիչ-հազվադեպ են կատարվում, կա՛մ դրանք արժանահավատ չեն դառնում. հասարակական կարծիքի փոփոխությունը որպես գործիք չի կիրառվում…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Այ, այսպիսի Պապ ունի Հռոմը՝ Ֆրանցիսկոս անունով

Այ, այսպիսի Պապ ունի Հռոմը՝ Ֆրանցիսկոս անունով, ով պատմել է՝ համարյա 25 տարի, 1990թ. հուլիսի 15-ից, հեռուստացույց չի նայում, հավատարիմ Կույս Մարիամին իր խոստմանը: Նա ավանդական պապական սենյակները Վատիկանում փոխել է

Տուտուզները դեմ արած շփոթված, թե իրենցով հիացած բոլոր մեծերին…

Կարելի է պատկերացնել այն հետևանքները, որ մնացին մեր տանը Դավիթ Բլեյանի, իր Սոնա քրոջ ու Արմեն եղբոր իրիկնային հանդիպումից… Տեսնել էր պետք միասին լինելու այն խրախճանքը, երբ չորս, վեց և

Հայոց աշխարհի սահման-գյուղերը՝ անառիկ բերդեր 

«Խորհրդային Հայաստան», 28 ապրիլի 1990թ. Հանրապետության Գերագույն խորհրդի երեսփոխան Աշոտ Մանուչարյանի հետ Վայքում հանդիպեցինք մեծաթիվ մարդկանց հետ: Ուշ էր արդեն: Ազնաբերդի (նախկին Գյուլիստան) մի քանի տղաներ մոտեցան մեզ և պնդեցին, որ անմիջապես մեկնենք գյուղ: