Իմ սիրած ծեսն իմ նախաձեռնությամբ երեկ ժամը 10.45 սկսվեց ու 10.50 ավարտվեց Միջին դպրոցի 9-րդ դասարանում, երբ Նունե Մովսիսյանի պարապմունքն էր. իմ ներկայացմամբ՝ ծեսին մասնակիցներս սրտանց ծափահարեցինք Ալբերտ Մինասյանին իր
Հանդիպեցի Ստեփանավանի զորամասի հրամանատարին, ով պաշտպանության նախարարի հանձնարարությամբ իր զորամասով պատասխանատու է Կուրթանի «Հնեվանք» անդրանիկ արշավախմբային ճամբարի կազմակերպման համար: Երկու ննջարան՝ քսանական տեղանոց իր մահճակալ — ներքնակներով, դաշտային խոհանոց՝ իր
— Բարև Ձեզ, պարոն Բլեյան: Նախկին ԽՍՀՄ տարածքում աստղացուցարանների տվյալներն են ճշտվում, և քանի որ Երևանի նախկինն այլևս չկա, մտածեցի գուցե Ձերը նշենք որպես Հայաստանի միակ աստղացուցարան: Ինձ գրել է
Տարին ունի 12 ամիս, իսկ ահա ուսումնական տարին պետական-պաշտոնական դպրոցում՝ և՛ խորհրդային, շրջանում, և՛ ետխորհրդային ազատ անկախ Հայաստանում՝ 9։ Կարո՞ղ եմ հարցնել՝ ինչո՛ւ, ինչին են ուղղված ամառային երեք ամիսները, եթե
Դավիթը Բլեյանն այս ամենի հետ գործ չունի՝ ինքն ու 100-ի չափ մեքենաները… Պատկերացրեք, որ փրկած չլինեինք մյուս հարյուրից իր այսօրվա ավտոտնտեսությունը… աչքերը բացել ժամը 6-ին առավոտվա, հերիք չի` չի թողնում օրվա
Ամեն ինչն է կարևոր, բայց ամենակարևորը… արհեստն է: Սա, իհարկե, մեր իրականությունից չէ, այլ սերբական հեքիաթից, որ կարող եք կարդալ մեր կրթահամալիրի Բանգլադեշյան «Արհեստագործ» ամսագրում… Քանի՞ հոգի ունի ամենակարևորի՝ կարևորի այս
Համացանցից առանձնացրած երեք նյութն էլ իրար նման են՝ ժպիտ առաջացնող, գրավիչ վերնագրերով… որոնց, եթե, անգամ, լուրջ վերաբերվեք, է, հետո՞… Հետևելու-առաջնորդվելու եք կյանքում այս, շարունակ փոխվող, իրար մերժող հայտնագործություններո՞վ… Հայտնի է դարձել,
– Էս ի՜նչ ծանր շաբաթ էր, երկար տևեց,- Արմինե Աբրահամյանի՝ մայրենիի ուսուցչի բնութագրումն է, որ, կարծեմ, միայն իրենը չէ, անցած շաբաթվա կրթահամալիրային բնորոշումն է՝ օտար մարդկանց բերած լարվածության ազդեցությունը…Մեզ չի՞
Կիրակի օրվա մեր ընտանեկան պատարագը տևեց ուղիղ մեկ ժամ՝ 11.00-12.00. այն նվիրված էր մայրենիին, ինչպես հորդորել էր իր գրումկրթահամալիրի տնօրենը։ Մեկ ժամ Դավիթը ոգևորված լսում էր Կոմիտաս, շարականներ. ես տարված
My diary is aired, performed and published today for the thirtieth time. Wow! This is the very event that will gather us tomorrow to celebrate this along the way. An