— Դավիթ Բլեյան, արի՛, արի այստեղ նստի, կողքս, հասկանանք, մեկ է, դու ես որոշելու, ինչո՞ւ ես փախչում: – Չէ՛, ես չեմ որոշելու… – Բա ո՞վ է որոշելու: – Դու ես
Այդպիսին թող լինի 2015-ը, որի երկրորդ օրն է այսօր, 365 օրերից։ Նազենի աստղ Հովհաննիսյանն է այցելել իր քեռուն ու Լիլիթ աստղ Բլեյանը` Սոնուլիկի հետ։ Դավիթն ու Սոնուլիկը իրենց ստեղծած խաղաշխարհի
Շնորհավոր Նոր տարին, որ ոչ թե եկավ, այլ սկսվել է ընդամենը. մեկ օր չէ՝ 365 օր է… Հունվարի 1-ը, սիրելի, հարգելիներս, սեբաստացի ու ոչ սեբաստացի, ծանոթ ու անծանոթ, նոր` այս
Այո, ճիշտ եք նկատել, ես մաղթանք-շնորհավորանքների, առավել ևս՝ Ամանորի առիթով կամ Սուրբ Ծննդի, սիրահար չեմ: Սուրբ Ծննդի հետ կապված ամեն ինչ կարծես կանոնի է բերված և դա լավ է. մեկ
Իսկ ինչո՞ւ սպասենք… Չնայած օրվա հետ կապված բոլոր սպասելիքները արդարացան-կատարվեցին։ Լիքը օր եղավ, այնպես որ օրագիր չի դառնա իմ ասելիքը, այլ մամուլի օրվա հաղորդագրություն։ Գնացինք։ Դեկտեմբերի 29-ի առավոտյան տանից դուրս եկա՝
— Դավիթ, դու սրիկա ես,- զայրացած է մայրիկը… Դավիթը չի թողնում՝ լողանալուց հետո ականջները սրբի, դեղը չի խմում, որքան էլ՝ այն քաղցր է մոշի հյութի պես… Ամբողջ գիշեր մորն անհանգիստ
Սվետա Ճաղարյանը՝ իր երաժշտության ուսումնական կենտրոնով, այս անգամ` Լիլիթ Առաքելյանով, Հասմիկ Մաթևոսյանով, Լիլիթ Գրիգորյանով, Տաթև Աղաջանյանով, ամանորյա իսկական նվեր մատուցեց մեզ երեկվա համերգով… Երաժշտությունը, եթե հանրակրթություն է, կարող է ուսուցանվել-յուրացվել-ազդել մարդու
Ի՜նչ լավ բան է ասուլիսը, գտնված… Հայտարարում եմ, որ ասուլիս եմ տալիս. 2014-ը ամփոփելու եմ ասուլիսով։ Մեկը հարցնի՝ ո՞նց ես տարին ասուլիսով ամփոփելու։ Կգաք՝ կիմանաք… Չեք գա՝ էլի կիմանաք… կլուսաբանեն mskh.am-ի լրատվականները… Կարևոր
Փորձում եմ մանկավարժորեն շեղել Դավթին «համբալը» վատ իմաստով օգտագործելու գայթակղությունից՝ «համբալն» անբանը չէ, բանող, աշխատող մարդն է. բա ես համբալ չեմ, ի՞նչ եմ, է… – Իմ համբալն էլ ե՞ս, հայրիկ…
Ամենաշատը հիմա չեմ սիրում փուչիկի ճռճռոցը գիշերվա ժամը 3.00-ին, 4.00-ին, 5.00-ին, երբ սենյակից սենյակ խարխափելիս (հո բոլոր լույսերը չե՞մ վառելու, երբ Երևանը քնած է) նրանք