Բարի ընթերցում Երաժշտությունն ակտիվացնում է ուսուցման գենը: Ես չեմ դադարի հօգուտ երաժշտության փաստարկներ բերելուց: Խնդրեմ՝ նաև գիտական ուսումնասիրություն… Երաժշտական մայրենին՝ ինչպես խոսքային մայրենին, ընտանեկան կրթության-զարգացման անփոխարինելի գործիք-միջոց և միջավայր են:
Ուրեմն լսեք, սեբաստացիներ բոլոր տարիքի, որտեղ էլ լինեք… «Շողակնի» «Ես և իմ մուսաներ»-ի՝ 8.3-ի Լուսինե Ալեքսանյանին՝ 2015-ի մեր բոլոր մուսաների հեղինակին, ճանաչում եմ օրորոցից՝ մեր շրջանավարտ-սեբաստացի անգլերենի ուսուցիչ խորոտիկ Նելիի ավագն է՝ իսկական
Տարելից-տարեդարձների նկատմամբ գրավոր ու բանավոր իմ վերաբերմունքը հայտնել եմ: 2015-ը՝ Հայոց ցեղասպանության 100-ամյա տարելիցը, իհարկե, ուրիշ է. համազգային առիթ ու հնարավորություն… ինչի՞ համար… Հիշումի ու պահանջումի՞, այլ թափով ու ծավալո՞վ… Նոր
Երեկ «Բանգլադեշն անիվների վրա» երթի մասնակիցների հետ, տարատեսակ անիվների վրա, ես նրանց հասակակիցն էի. ի՜նչ զգացողություն է՝ ինչպես կրթահամալիրի մարզադահլիճի մեծ բատուտների վրա ճախրելիս… Ի՜նչ տարիք, ի՜նչ պաշտոն… իսկական հասակակիցների
Ուշադրություն. հենց նոր ես ու Դավիթ Բլեյանը միասին հաշվեցինք-շարեցինք Դավթի մեքենաները՝ մեծ, միջին ու փոքր, բազմոցի ու պահարանի տակից մեքենաները հանեցինք, ու տունը մաքրվեց, ցուցադրությունը դարձավ ամբողջական, լիքը-լեցուն մեքենաներով՝ ընդամենը՝
Օրն ինչ բան է, ասենք հունվարի 19-ը, հերթական օր էր թվում այնքան ժամանակ, քանի դեռ երեք փաստ չհայտնվեց մի համակարգչային էջում mskh.am-ի. Տաթև Ստեփանյանը,Թամար Մարիմյանը, Նարե Տիգրանյանը ծնվել են հենց այդ օրը՝ երեք հմայիչ-ընդունակ-սիրելի-երիտասարդ
Օրագրի ընթերցողն ի՞նձ է փորձում, հանկարծակիի բերում, թե, պարզապես, հետաքրքրում է, հարցնում է… – Եթե ձեր 200-ից ավել (213՝ ճշտում եմ ես) գրերից մեկը թողեք, առաջարկեք միայն մի գիրը կարդալու… – Այսօրվա
Եղավ, ինչպես գիտեի. արթուն եմ գիշերվա ժամը 2-ից, բայց ի՞նչ անեի, երբ իրիկվա ժամը իննին մի կարողություն էր մնացել՝ քնելը… Բողոքելու ի՞նչ ունեմ, երբ ստացել եմ քնի իմ հինգ ժամը…
Միքայել Նալբանդյան Երկրագործությունը որպես ուղիղ ճանապարհ Կենդանության նվիրված այս փոքրիկ գործի ճակատը կենդանի մարդերի անունով ցանկացա պսակել, և այս խորհրդով ձեզ ընծայեցի։ Մեր ազգի անցածը տխուր է, այն օրերի պատմական
Այո, ես հրահրեցի այս ընթացքը, սեբաստացինեˊր բոլոր տարիքների, տանը թե դպրոցում՝ ղեկավարն եմ, չէ՞. ես ղեկավարում եմ այս փուլում կրթահամալիրը ավելի շատ այսպես՝ նախաձեռնություններով, դրանց իրագործման հանգրվան ակցիաներով, իմ հեղինակությամբ,