Irates.am-ը «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի տնօրեն, կրթության և գիտության նախկին նախարար Աշոտ Բլեյանից հետաքրքրվեց, թե արդյոք մեր հասարակությունն ունի՞ բավարար ներուժ` պայքարելու հանուն իր ինքնիշխանության և անկախության:
Հարցազրույց ՀՀ լուսավորության նախկին նախարար, «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի տնօրեն Աշոտ Բլեյանի հետ — Պարոն Բլեյան, Դուք արդեն ծանոթ եք Սերժ Սարգսյանի և Վլադիմիր Պուտինի սեպտեմբերի 3-ի մոսկովյան համատեղ հայտարարությանը, որում
«Հայոց հարց» Արթուր Բախտամյանի հեղինակային հաղորդումը 08.08.2013թ.
Պետք է հաղթահարել ռուսահպատակությունը ոչ մեկ բողոքի ակցիայով: «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի տնօրեն Աշոտ Բլեյանը՝ խոսելով այս օրերին ազատամարտիկ, վարորդ Հրաչյա Հարությունյանի հանդեպ դրսևորված ստորացուցիչ վերաբերմունքով պայմանավորված
ՀՀ կրթության և գիտության նախարարության ղեկավարությամբ առաջիկայում ձևավորվող աշխատանքային խումբը ՀՀ կառավարության հաստատմանն է ներկայացնելու Հայրենասիրական դաստիարակության հայեցակարգի նախագիծ և դրանից բխող «Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիների հայրենասիրական դաստիարակության 2014-2019 թթ. պետական
«Vesti.Az»-ն առաջին անգամ հրապարակում է 55 հայ պատգամավորների Դիմումը Ադրբեջանի կառավարությանը Ղարաբաղյան հակամարտության պատմության մեջ մինչև հիմա շատ են գաղտնիքներն ու մութ պահերը… Այդ մութ պահերից մեկն Ադրբեջանի և Հայաստանի
Lragir.am, 17 Մարտի 2010, 15:00 Հարցազրույց Աշոտ Բլեյանի հետ — Պարոն Բլեյան, այս ի՞նչ փուլ է մեր պատմության մեջ: Կարծես թե բնորոշում են որպես մտքերի ակտիվ փոխանակման շրջան,
«Ինչ՞ու ինձ և Տեր- Պետրոսյանին սատարող մյուս տասնյակ հազարավորներին մարտի մեկի դեպքերի առիթով հարուցված քրեական գործում չեն ներգրավում իբրեւ մեղադրյալ, վկա կամ տուժող»,-հարցնում է Աշոտ Բլեյանը… «Հացադուլ հայտարարած մարդիկ իմ
Աշոտ Բլեյանը քաղաքական եւ քաղաքացիական ակտիվության կոչ է անում. «Ընտրությունը կարող է մեզ միավորել, եթե մենք խնդիր դնենք` Հայաստանում ընտրելու ազատության մեր իրավունքի վերականգնումը, եթե այն չդարձնենք դուքան, փող կամ պաշտոն
«Արար» ամսաթերթ, 1 հունիս, 1993 թ. — Պարոն Բլեյան, Ձեր տնօրինած «Մխիթար Սեբաստացի» կրթօջախը առաջինն է հանրապետությունում, ուր թատրոնը դարձել է հանրակրթական առարկա: Որքանո՞վ է, ըստ Ձեզ, արդարացված այդ քայլը: