«Իմ քաղաքական իդեալիզմն ու երևակայությունը տեսել են չեզոք Հայաստան` Շվեյցարիայի տիպի: Ավաղ»,- 168.am-ի հետ զրույցում ասել է «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի տնօրեն Աշոտ Բլեյանը` խոսելով Մաքսային միությանն անդամակցելու մասին Սերժ Սարգսյանի հայտարարության և Հայաստանի աշխարհաքաղաքական ընտրության հարցի շուրջ: Ըստ նրա, խնդիրն այն է, որ 1991թ. անկախական ոգևորությունը չի վերածվել պետականաստեղծ աշխատանքի, իսկ 1994թ. Ադրբեջանի հետ մայիսյան զինադադարը Հայաստանում ստեղծել է գործող կարգգավիճակը` ստատուս քվոն, որտեղ, իր խոսքերով, «եթե մարդը խանգարում է` զոհվում-հեռանում-չի ապրում»: «Սրա հոմանիշը Եվրասիական ինտեգրման ուղղությամբ քայլելն է: Ուրեմն սա քայլ է` թելադրված ստատուս քվոյի պաշտպանությամբ, այս առումով` լրիվ սպասելի, հերթական քայլ: Եվրասիական միություն նախաձեռնած Ռուսաստանը` որպես ցարական Ռուսաստան-բոլշևիկյան Ռուսաստան-Նոր Ռուսաստանի իրավահաջորդ, ուրիշ ի՞նչ գործիք ուներ-ունի. ճնշելն է… Սապոգը որ չես հանում, ինչի՞ համար է, եթե ոչ ցեխի մեջ ապրելու, ապրել տալու, ճզմելու»,- նշել է Աշոտ Բլեյանը: Մանրամասն կարող եք կարդալ «168 ԺԱՄ» թերթի այսօրվա համարում: 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Եթե հետաքրքիր չէ, մի՛ արեք, կամ էլ այնպե՛ս արեք, որ ձեզ սկսի հետաքրքրել, համակել…

— Ի՞նչ եք կարծում, երբ մենք փողոցում կարդում ենք Թումանյան, մոտիվացնու՞մ ենք քաղաքացիներին, որ նույնպես կարդան։ — Բառն այս չեմ հավանում։ Ես կենտրոնանում եմ նրա վրա, թե ինչն է հետաքրքիր

Մրցույթի հրավեր

«Երեկոյան Երևան», 10.05.1989թ. Խմբագրությանն են դիմել բազմաթիվ ընթերցողներ՝ մանկավարժներ, տարբեր մասնագիտությամբ քաղաքացիներ, խնդրելով պարզաբանել «Խորհրդային դպրոց» թերթի ապրիլի 13-ի համարում տպագրված «Մրցույթի հրավեր» հայտարարությունը, նպատակ ունենալով մասնակցել դրան: Փաստն ինքնին