Դեպի Ծաղկազարդ ծաղկազարդով…
Իմ գիրը ուզում էի կապող լինի ծիսական-ազգային օպերայով իմ շաբաթ օրվա, իմ կիրակիի միջև։ Իմ աչքին ընկավ Ստամբուլի Կարագյոզան վարժարանի սեղանի օրացույցը՝ իր մարտի 24-ի Ծաղկազարդով։ Հայաստանյայց Առաքելական եկեղեցու օրացույցում
Իմ գիրը ուզում էի կապող լինի ծիսական-ազգային օպերայով իմ շաբաթ օրվա, իմ կիրակիի միջև։ Իմ աչքին ընկավ Ստամբուլի Կարագյոզան վարժարանի սեղանի օրացույցը՝ իր մարտի 24-ի Ծաղկազարդով։ Հայաստանյայց Առաքելական եկեղեցու օրացույցում
Մաքրելով, երգով, քայլքով ուրախ, Բյուրականից Օրգով անցումով, Աղձքով Ագարակ, քարափային անցումով Ոսկեհատ-Ոսկեվազով։ Ամբերդ գետի հունով մինչև Քասախ ու Ամբերդ գետերի գրկախառնում Ամբերդ գյուղի ընդարձակ դաշտում։ Իմ գրից անընդհատ, պատումից ո՜նց
А повод для общеобразовательного манифеста- день рождения Чаренца: Ереван, ты, город Чаренца, будь и оставайся армянской столицей своим гением, своим лидерством… Мы должны жить так, чтобы своими делами сделать последовательной
Երկաթուղայիններով, Մուխանաթափա-Անդրֆեդերացիայով (հիմա՝ Վարդան Աճեմյան փողոց) երևանյան օրերի խրոնիկա՝ պատում իմ այֆոնով… «Սասունցի Դավիթ» կայարան-Ռոսիա (Այրարատ)-Տիգրան Մեծի հատվածն անցնում եմ ավտոբուսով… Ուշքս, ինչպես Դավիթ Բլեյանինը, մանկությունից է երևի, գնում է
Դադա՜ր… որպես անհրաժեշտություն, մարմնին զոռելու ուժ չգտա… Տանն եմ այսօր։ Վայոց ձոր՝ իմ նախատեսած աշխատանքային այցի հետաձգման համար ցավում եմ ու «փոխհատուցում»… ու գործընկեր փնտրում Վայոց ձորում, 2019-ի հունիս-հուլիսի քանդակի-ճարտարապետության
This general education manifesto is on the occasion of Charents’birthday. Yerevan, you are Charents’ city. Long live Yerevan, the Armenian capital city, with your position, genius as a leader. We should
Երեկվա իմ մանիֆեստն ունեցավ արձագանք։ Լավ է, որ կարծես հանրայնացվում է կրթահամալիրի զարգացման ծրագիրը՝ իր հրաշալիներով։ Օրվա վերջին հազիվ հասցրել էի ճանապարհել Երևանի փոխքաղաքապետ Տիգրան Վիրաբյանին իր խմբով, երբ հայտնվեցի
Իսկ առիթը հանրակրթության մանիֆեստի Չարենցի ծննդյան օրն է. Երևա՛ն, դու Չարենցի քաղաքն ես, եղի՛ր ու մնա՛, հայոց մայրաքաղաքը՝ քո դիրքով-հանճարով… որպես առաջամարտիկ… Մենք պիտի ապրենք այնպես, որ մեր գործերով իրավիճակի
Մարիամ Մնացականյանի փարիզյան հաշվետվությանը սպասում էի… «Ես հուզվեցի գնալիս՝ չմտածելով, որ պիտի նույնչափ և միգուցե ավելի հուզվեմ ետ վերադառնալիս: Իսկ դա ունի մեկ բացատրություն՝ ես սիրեցի, ինձ սիրեցին, ես թողեցի
Տեսեք՝ տանիքից, որպես բարձունք, ինչ լուրջ մտքեր են հորդում… Սրանից լավ գիր-պատո՞ւմ, ինչպես «Հյուսիսափայլ»-ի հետ կրթահամալիրի տնօրենի հանդիպման ամփոփագիրը։ Ինձ որ հետաքրքիր է, կարող է և ձեզ փոխանցվել… — Տիա՛ր Բլեյան,