Զայրույթը չի զարդարում. տանում է: Զայրույթը մսխում է: Ոչ մի արդարացում: Երեկ ես զայրացա և չմասնակցեցի կրթահամալիրի Գեղարվեստի ավագ դպրոցի ցուցասրահում սպասված ցուցադրության բացմանը: Հետո մտա Գեղարվեստ. այնքա՜ն լուռ էր,
Չակերտների բացում Հ1-ում. 14.10.14 Հ1-ում Արթուր Բախտամյանի հեղինակային «Չակերտներ» ծրագիր։
Խցանումներ, գիտեք, չեմ տանում՝ փախչելու աստիճան. ո՞ւր փախչես, ո՞նց, եթե հնար կա, ուրեմն դեռ այն խցանումը չէ: Խցանում է, երբ անշարժ ես ու հանձնված հոսքին մեքենաների, երբ կորցրել ես ընթացքի
Կրթահամալիրի տնօրենի կոչը՝ մի քանի ժամ տոնական Երևանում միասին լինելու, մեզ տարավ զբոսանքի, այս անգամ՝ հեծանվային… Դավիթ Բլեյանը, իմ ու Արմինեի քայլարշավ ուղեկցությամբ հեծանվով դուրս եկավ, մարզական-մարտական անցավ Խանջյան փողոցի մայթով
ჩვენ უბნის შესახებ (ერევნის სევანის ქუჩა), სადაც დავიბადე და გავიზარდე, იქ ვცხოვრობდი 1978 წლამდე. გეტარის მდინარე, რომელიც ახლა ქალაქს მთელ ტერიტორიის ბეტონის ქვეშ არის დატოვებული, დახურულია ბეტონის საფარით, გადიოდა ჩვენ
Հատկապես որ ինչպես փիլիսոփա Հեգելն է հաստատում` «Պատմության դասերը մեզ սովորեցնում են, որ ժողովուրդներն ու պետությունները ոչ մի դաս չեն քաղում պատմությունից և ոչինչ չեն սովորում»։ Պապիկությունը, երևի, նոր վիճակ
Պայծառ օր է` նվեր օր: Կիրակին այսպիսի օրով դառնում է կրկնակի նվեր բոլոր սեբաստացիներին, բոլոր երևանցիներին, յուրաքանչյուրին՝ ով Երևանում է… եռակի նվեր օր է Երևանի տոնը:
Չնայած մեր կյանքը հենց այդպիսի ծառայություն է… կամ փորձ: Մտածում ենք, չէ՞, ինչպես Դավիթ Բլեյանն է արգելված կոնֆետը ուտում՝ «էս մեկն էլ ես ուզո՞ւմ, որ ես ուտեմ, ու վերջ կամ
Երեկ, հոկտեմբերի 9-ին, ժամը 16.00-ին մոտ «Մեդիո»-ից (Օնիկ Դավթյանն է ասում) իջա «Մայր» (Առնոլդ Բլեյանն է ասում). իմ ուշադրության կենտրոնում «Ուսուցողական նոր միջավայր վարժարանում» նախագծի աշխատանքների ավարտումն է։ Գիտեք, շենքի
Ինչպե՞ս էր աշխատում 1995-ի սահմանադրական հանձնաժողովը և ինչպե՞ս է աշխաատում այն փոփոխելու հանձնաժողովը հիմա։ Մինչ 1995-ի ՀՀ Սահմանադրության ընդունումը, դրա վրա ավելի քան լրջորեն են աշխատել: Սահմանադրությունը մշակող հանձնաժողովի կազմում