Երկուշաբթի առավոտը Մարմարյա սրահում… Երջանկությունից լուսավառվող, ինչպես պարզ լամպ, ավելի խորոտ ու ինքնավստահ Գոհար Բալջյանով Մարմարյա սրահը՝ լեցուն սեբաստացի ուսուցիչներով, ինչպես եկեղեցու ընդարձակ սրահ, աղոթատեղի, ծիսական. Խաչատուր Աբովյանն այսպիսի առավոտ ունի նկարագրած… Գնում ենք հարսանիք, Գոհար ջան, տար մեզ, ուղեկցիր. հարսանյաց կենդանի ծեսն այն է, ինչ ապրիլին մեզ պակասում է հաստատ… Պատրաստվեք, բոլոր տարիքի սեբաստացիներ. մեր տանից Գոհար աղջկան ենք ճանապարհում ապրիլի 18-ին… Սա ամենալավ նշանն է, սա Նոր տարի է՝ իր բեկումով… Հետո մեր մյուս խորոտիկ աղջիկները կշարունակեն՝ Զառան Առաքելյան, Տաթևը Մելքոնյան… Այս գործին առաջ-ետ չկա. ինչով է հարուստ սեբաստացիական տունը՝ խորոտ-հետաքրքիր-մայրացու-հալալ կաթնակեր աղջիկներով… Գնան ու գնան, տանեն ու տանեն՝ ծեսով, այսպես, երգերի, պարերի գլուխ պտտեցնող ծիսական խորհրդով-շնչով… Այս տունը՝ ձեր տունը, հայրական տուն է, և դուք հարսանյաց ծեսով հաստատեք՝ Մարմարյա սրահից-տանից հարսանյաց ծեսով, լույսով, զվարթ-ծիսական ձեր ինքնուրույն կյանքով, ընտանիքով-սիրով գնալու խորհուրդը: Թող այս մեկնումների-երջանիկ հրաժեշտների շղթան 2015-ին երկարի-ձգվի-պարբերական լինի… Ասենք՝ շնորհավոր… Տան 60 տարեկան դարձող հոր համար ուրիշ ի՞նչ կարելի է ցանկանալ…
Շնորհակալ եմ Արմինե Թոփչյանին նկարաշարի համար. Գեղարվեստի դպրոցից այնպես ուժեղ էին մայրամուտյան պատկերները… դեպի Մասյաց ձյունապատ լեռներ… Ես սիրում եմ այս թափառումը մեր դպրոցներով… Ուրիշ աչքերով եմ նայում. հիանում եմ իմ քանդածով, ինչպես հիմա՝ Գեղարվեստում։ Կարեն Մկրտչյանի, Գագիկ Չարչյանի, Արման Գրիգորյանի արվեստանոցներից, Գեղարվեստի տանիքից, Կարինե Բաբուջյանի ու Անուշ Աթայանիդասասենյակներից դեպի Մասիս բացվող պատկերները, Գեղարվեստի ծաղկած ծիրանենիները, Գեղարվեստի բազմահարթակ բակը… Ցերեկն էի որոշել, երբ Հայկազ Մարգարյանն իր աղջիկների՝ Իրինայի, Սոֆյայի, Գայանեի հետ աշխատում էր… Բայց այս խաղաղությունը, վեհությունը, անշտապությունը չկար… Հետո, ես հիմա գիտեմ՝ ինչն եմ քանդելու… Քանդելով կառուցելն էժան, հաստատուն տարբերակ է՝ չես սխալվի, կշարունակես, հեռանկար կբացես… Սա, ինչպես քո սննդի ռացիոնի մեջ սպիտակ խնձորն ու ջուրը սովորական… Մնացածը կարող է չլինել… Ինչպես Մարմարյա սրահից ձգվող Գոհար Բալջյանի ուրախությունը ծիսական…