Զուլում շաբաթ էր. հաղթահարեցինք ես՝ վաթսուն տարեկան հետևողական-սրընթաց գլորվողի, Դավիթ Բլեյանը 3 տարեկան 3 ամսական դարձածի հերթական շաբաթը… Արմինեն է ծանր տանում. ինչո՞ւ. երբ տարին իսկի գարունն էլ չի ճանապարհել:

Առիթը լավ օգտագործեցի՝ «Samsung» նշանավոր գործիքով ոսկորներիս, կմախքային կառուցվածքիս ու թոքերիս երիտասարդությունը ցուցադրելու համար. իսկական բլոգում հրապարակելու պատկերներ-տեսարաններ… «Գժությո˜ւն»,- կասի Նազենի աստղ Հովհաննիսյանը, երբ տեսնի քեռու 25 տարեկան թոքերի ու 40-ը չգերազանցող ոսկրերի պատկերները… Առողջ ենք 2015-ի բեկումը խոստացած երաշխավորելու համար՝ անկախ Հունաստան-Գերմանիա, Ռուսաստան-Արևմուտք, Իսլամական պետություն-ալամ աշխարհ հակամարտությունների ընթացքից…
Լրագրողի զարմանքից առաջացած հարցին, երբ իմացավ իմ 60 տարեկան դառնալը… «Ո՞ր շրջանն եք ձեր կյանքի ամենաբեղունը համարում…»,- լսեցե՛ք ճշմարիտ պատասխանը.
– Վաթսունից սկսվողն իմ ամենաշրջանն է… Հաստա՛տ:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Իմ նյարդային դեմքին ակնոցն էր պակաս

Ես, գիտեք, ակնոց չեմ դնում ո՛չ օպտիկական, ո՛չ արևային, ո՛չ դեկորատիվ… Երբևէ փորձ չեմ արել: Սիրում եմ ակնոցով խաղալ՝ որևէ մեկի, երբ սեղանին է… Կալանատանը, 2000-ին, հանկարծ իմ տեսողությունը վատացավ,

Սոնան, Արևիկը և Դավիթը

Միքայել Նալբանդյանի թողած՝ կյանքի աշխատանքի ուղղություն է։ Սրա համար պիտի աշխատել, սրա համար պիտի ապրել. գործ եմ ասել, է՜, պայծառ հիշատակների ստեղծումը… Սոնան, Արևիկը և Դավիթը մեր տանն են. արի

Որ ժամանակներում կուզեիք ապրել

Այսօր իմ ժամը 07.00-ին արթնանալը, առաջին անգամ, գոնե մեկ տարվա ընթացքում, անընդհատ 7 ժամ  քնելը, քիչ է, 110 օրում առաջին անգամ առտու իմ օրագրի առաջ չնստելը… իրադարձություն համարո՞ւմ է հարգելի