Այսպես եղել է միշտ. սովորողի, խմբի նախաձեռնությունը աջակցում է ստանում: Սեբաստացի հետազոտական վարժարանի սովորողներ Վահե Գրիգորյանին, Ալբերտ Մանուկյանին հանդիպեցինք մեր կրթական կասկադի այգում: Զրուզեցինք:
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=8bKRd0eCjio?si=6t-eZxZStZP0268l]
Հագեցած մինչև վերջ, լեցուն օր էր. Գեղարվեստի ավագ դպրոցի Սուրեն Պողոսյանի տոնական համերգից տուն հասա երեկոյան ժամը 9-ին։ Կեցցեք, Սուրեն և ընկերներ՝ Էլիզա, Հայկ, Դավիթ, Լուսինե, Աստղիկ… Կայ, Լուիզա Քեշիշյան,
Երաշտ է Հայաստանով մեկ. անձրև, անձրև, ցա՛ծ արի… Արևն ի՞նչ անի. երկարատև չորությունը խանձում-պառկացնում է դաշտերում, արտերում, հանդերում՝ ամենուր և ամեն ինչ՝ ծիլ, ծաղիկ ու խոտ, այնպես, որ երկրագործը հուսահատ է,
Ա՜յ քեզ անձրև, ես համարյա դրսում էի գիշերը. մեր տան պատշգամբից այնքա՜ն հնչեղ էր սելավը… Տարերք, որ իմն է… Ես երբեք անձրևանոց-թիկնոց չեմ կրել, անձրևից չեմ պաշտպանվել… Հայաստանում, Երևանում այնքա՜ն