Աղջկա իրավունքով ներխուժում տիարի բլոգ՝ որպես քաղաքացու խաղաղ նախաձեռնություն։
Զարուհի Առաքելյան 

Դեկտեմբերի 25-ին կրթահամալիրում հյուր էին Շանհայի «Չինական (Հան) ակադեմիա» կրթահամալիրի միջազգային տնօրեն Վահագն Վարդանյանը և  ԵՊՀ տնտեսագիտության և կառավարման ֆակուլտետի հետազոտությունների գործարարության կենտրոնի տնօրեն Մերուժան Գալստյանը։
Բովանդակալից շրջայցը սկսվեց Մեդիակենտրոնից ու տարածվեց կրթահամալիրի տոնախմբություններով Հյուսիսից Քոլեջ, Արևելքից Մայր դպրոց: Վերնատներով ու բանգլադեշյան անցումներով, մաքուր-օդափոխված սրահներով ու պարտեզային խմբասենյակներով, բաց-թափանցիկ-հակաբացիլ միջավայրի ցուցադրումով հասանք Ավագ դպրոցի տոնախմբությանը:

Շրջայցի ընթացքում պայմանավորվեցինք, որ կրթահամալիրում սկիզբ է դրվելու չինարենի ուսուցմանը, ունենալու ենք համագործակցային նախագծեր կրթահամալիրի Բանգլադեշով՝ Չինաստան-Սինգապուր:
Հանդիպումն ամփոփվեց Մայր դպրոցում՝ Փոքր դահլիճում քննարկումով, մանկավարժական հայացքների փոխանակումներով, Նոր ուղի քաղաքացիական նախաձեռնության ներկայացումով: 

Կրթահամալիրի ավագ դպրոցի պատանիների, հասարակագիտության լաբորատորիայի հրավերով հանդիպում «Նոր ուղի» քաղաքացիական նախաձեռնության  հիմնադիր Աշոտ Բլեյանի հետ։ 

Հ.Գ.։ Կեցցես, Զառա աղջիկ, հիմա նաև՝ գործընկեր։ Քեզ հետ, ինչպես նաև քո աղջնակ Աննայի հետ, հետաքրքիր է։ Անցնենք այս ճանապարհը միասին, երեք սերնդով։ 

#1940

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Գիր՝ առանց խոսքի՞… Այո…

Վատառողջ եմ. շաբաթ օրվա երկրորդ կեսին իմ անսասան 80-120 ճմշումը տատանվեց… բարձրացավ մինչև 145… Ո՜վ էր տեսել էս տեսակ շփոթ… Արմինեի շտապ օգնությունն արժեքավոր էր՝ որպես անկասկած ընկերոջ հոգատարություն, Դավթի վեջը

Դեպի կրակը գնացող ուխտավորի պես…

Ե՞րբ եմ Արցախում եղել… Հայտնի դեպքերից հետո քաղաքական որոշում էի կայացրել… Նույնպիսի մի քաղաքական որոշումով, տեսեք, երկու իրար համարյա հաջորդող  արշավներ՝ կրթամշակութայինով Ջավախք ու կենսամշակութայինով Արցախ-Շուշի… Դեպի կրակը գնացող ուխտավորի

Ինքը չի տեսնում, ինքը զգում ա ինձ, քեզ, բոլորին…

Վենագիրը Դավիթ Բլեյանը տվեց, երբ օրեր առաջ հարազատների մի խմբով միշտ կենդանի սիրելի Համլետ Խաչատրյան ճարտարապետ ընկերոջս հիշարժան բնակարանի բակում հավաքվեցինք, որ Համլետի Մարի այրին անձրևներով ուշացող, բայց անխուսափելի ամառը