Ի՞նչ չի կարելի անել հիմա. չի կարելի սպասելը գործ, առoրյա դարձնել: Գործե´ք օրը: Մարտի 1-ն անսովոր զգացողությունների խառնուրդ ստացվեց. աշխատանքային օր էր իմ ու մեծ թվով սեբաստացի աշխատողների-սովորողների համար: Այսպիսի հագեցած ծրագրովվերապատրաստման դասընթաց անցկացնելը հենց սեբաստացիական ջանադրություն էր պահանջում: Շնորհակալ եմ: Այս շարքից էր նաև Արման Երանոսյանի նամակն ու իմ պատասխանը…

Հարգելի տիար Բլեյան,  Հանրակրթական Դիջիթեք ամենամյա ստուգատեսին  «Տնտեսագետի» ակումբի «Տնտեսական միամսյակ» ուսումնական ստուգատեսի նախագիծն արժանացավ գլխավոր մրցանակի, և հիմա ընթանում են նախագծի նպատակների իրագործման  համար անհրաժեշտ  շահառու անհատների և կազմակերպությունների ներգրավման աշխատանքներ: Օգտվելով ինքնակազմակերպման և ինքնիրացման կրթահամալիրյան ազատություններից՝ Մերի Թելունցը և ես տևական ժամանակ ՀՀ Կենտրոնական բանկի ներկայացուցիչների  հետ ունեցել ենք  քննարկումներ, ինչի արդյունքում ձեռք է բերվել պայամանավորվածություն, որով ԿԲ-ն պատրաստ է նախագծի իրականացման ընթացքում մեզ աջակցել թե՛ մասնագիտական առումով, թե՛ խրախուսական մրցանակներով: ԿԲ-ի ներկայացուցիչ Արաքս Մանուչարյանի կողմից ներկայացվել է նաև պատասխան առաջարկ. ԿԲ-ն ցանկանում է համագործակցել մեզ հետ, խոսքը  միջազգային  Global Money week միջոցառման մասին է, որի նպատակներն ու էությունը ներկայացված է
Հարգանքով՝ Արման Երանոսյան:

Արման ջան, ուրախ եմ: Լավ է, որ գործի գլուխ կանգնած եք դու և Թելունցներից Մերին. զուլում զույգ է… Մերիին պատշաճ է դառնալ կրթահամալիրում տնտեսագիտական միջազգային նախագծի մեկնարկողը` քո հաստատուն ներկայությամբ: Եվ լավ է, որ ունենք ՀՀ Կենտրոնական բանկի կարգի գործընկեր: Գործեք: Քայլերի և արդյունքների մասին տեղեկացրեք, լուսաբանեք նախագիծը… Կրթահամալիրը և ես, իհարկե, անհրաժեշտ մասնակցություն կունենանք:

Այս և մնացած բոլոր, յուրաքանչյուր դեպքում իմացեք, նախաձեռնությունը, նախագիծը ստանալու են իմ առավելագույն աջակցությունը:

 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Գարուն ջան, եկար իմ հինգ հարյուր իննսունիններորդ գրով…

Գարնան մասին կարծես դադարել էինք խոսելուց. փետրվարն այնքա՜ն տաք եղավ՝ ոնց որ գարուն, ձմեռն էլ՝ սիրուն ձյուներով, որ մնաց, տպավորեց, բայց և տա՜ք այնքան, որ ես հայտնի անհամբերի տիտղոսը չկորցնելու համար

Մեդիաուրբաթ-համերգների փունջ-շարք Գլդանում եղավ… տիար ջան

Վերնագիրն այս Սյուզի Մարգարյանինն է. երբ վրացական նշանավոր Ջավարիա-Մցխեթա կամավոր ինքնապաշարումից կարողացանք «դուրս պրծնել», ժամը 19.30 էր, իսկ մենք պիտի հասցնենք մեկ ժամվա ճանապարհ կտրել Թիֆլիսի մի ծայրից մյուսը, մեր

Քյավառցու հայտնի անեկդոտով, Վիլյամ Սարոյանով մինչև Ալբերտ Էյնշտեյն…

Ես հոգնում եմ, երևի, գրելուց, միայնակ մեծ սենյակում մնալուց. ժամը 5.00-ին մոտ է, գնում եմ ննջասենյակ, պառկում Դավթի մահճակալին. սենյակի լուսամուտի մեջ երևում է, որ Դավիթն ու Արմինեն հերթական անգամ տեղերը