Մեծարենցը որ ինձ բռնում է, երկար բաց չի թողնում…

Տխուր ողբեր թող չքանդեն քեզ,- ըսավ,-
Թող չցնդին ոսկի հույսերդ ցիրուցան.
Իր վերջն ունի ամեն կնճիռ, ամեն ցավ՝
Զինք մոռցնող ժպիտները լուսացան:

— Իմ ծնունդին լավ կլիներ՝ որպես նվեր, ձյուն գար…- յոթ տարին բոլորած Դավիթն առավոտյան արթնացավ այսպիսի դիմում-պահանջով։
— Գիտես՝ ի՜նչ ձյուն էր գալիս քո ծնունդին,- Դավթին ծնած Արմինեն հիշում-պատմում է…

Ինձ զարմացնում է այն, ինչ կատարվում է այս օրերին՝ դեկտեմբերին, կրթահամալիրի լողավազանում. իրար հերթ չտալով, իրար զարգացնելով՝ հունվարյան մարզական ստուգատեսի հարթակ են դարձրել կրթահամալիրի լողավազանը… դասվար Թամար Մարիմյանը Հարավից բերած նախատոնական լույսեր-գույներ-ազդեցություններով, լողի մարզիչ իր ծոցվոր քույրիկ Տաթև Համբարյանին փոխարինած Անուշ Համբարյանը՝ ջրացատկով, ուռա՜… Արևմտյան դպրոցի դասվարներն սկսել են ջրային աերոբինկայի ցուցադրական պարապմունքներ, Քրիստինե լողի մարզիչը ո՜նց ետ կմնա. ձմեռ պապիներ-ձյունանուշներն են լողավազանում

Հարավային դպրոցի կոճղային ձևավորումները:
Լուսանկարները՝ Հասմիկ Պողոսյանի:

Երեկ երեկոյան Հանրապետության հրապարակից ես արագ քայլքով անցա, նույն 30 րոպեում, Պլանի գլխից էլ վեր՝ 1inTV, Նոր-Նորքի ճանապարհին՝ ունենալու կեսժամանոց տեսազրույցն այս, որ սկսվեց ուղիղ 9։30։ Իսկ 9։00 Մելիք Ադամյան փողոցում՝ Հայ բարեգործական միության հայտնի դահլիճում, ավարտվել էր իմ մասնակցությամբ «Հանրային հայացք՝ փակ աշխարհին» լրագրողական մրցույթի մրցանակաբաշխություն-հավաքը, որ բացեց-վարեց Լիլիթ  Բլեյանը, որտեղ որպես պատվավոր կալանավոր ու բաց հաստատության ճանաչված ճարտարապետ, ունեցա իմ խոսքը․․․

Նույն քայլքով մարզական ես 30 րոպեում 1in.am-ից մտա տուն․․․

Մարզական կրթահամալիր, որ ճամփորդում է, գրավել է Երևանը, Հայաստանը, Գյումրի-Երևան ու Երևան-Ստամբուլ կրթական փոխանակումներով պատանիների, հեռուստաեթերը Հանրայինի, Շանթի, Երկիր Մեդիայի․․․ անհամբեր է Վիգեն Ավետիսի քանդակի դպրոցը օր առաջ ողջ ծավալով սկսելու համար․․․ Իսկ ես Կարապետ Ռուբինյանի հետ, մի խումբ աջակիցներով երեկ ցերեկով անցա կրթահամալիրի Բանգլադեշի հարավից արևմուտք երկաթգծի երկայնքով՝ աղբանոցի-մեքենաների գերեզմանոց դարձած հողերը խաղողի այգու-գինեգործության իրենց կոչումին վերադարձնելու ուսումնական նախագծով։ Հին ու նոր տարի, ավարտ-մուտք, այսպես հավեսով, ստեղծական, սահմանների ջնջումով, անընդհատ… ուսումնական նախագծային-ստուգատեսային ճամբարներին սպասեք արձակուրդային դեկտեմբերի 24-ից սկսած, հունվարի 1-ի ղողանջներով, ձայներով, Սուրբ Ծննդյան ավետիսներով․․․

Ժամանակ թողնեմ իմ տեսաելույթը լսելու-դիտելու համար։ Իսկ ես տուն մտնելուց հետո, որքան էլ վստահ էի, թե մեկ-երկու ժամ աշխատելու եմ, մտա մահիճ մեռելի պես․․․

Բարի օր, կրթահամալիր։

Ուրախ ճամփորդություն-պարգևատրում:
  Լուսանկարները՝ Շամիրամ Պողոսյանի:

Ֆոտոխմբագիր՝ Արև Բալջյան
#1523

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Բուն Բարեկենդանը Գյումրիում

Այսպես հազվադեպ, բայց լինում է, երբ օրագրիդ ժամանակը չի տեղավորվում օրվա տևողության մեջ, ինչպես այսօր… Որքան էլ ճանապարհդ կիրակնօրյա Երևան-Գյումրի-Երևան ինքնառաջադրմամբ, թեթև կազմով՝ Միքայել վարորդով, Տաթև Համբարյան, Հասմիկ Սիմոնյան, Մարիետ

Չանենք բաներ, որոնց հետ համաձայն չենք

Ինչերի ասես չես հանդիպի իմ էլեկտրոնային փոստում… բայց այսպիսի՜… «Հարգելի, սիրելի մարդիկ, շնորհակալ եմ իմ համեստ աշխատանքը այսքան բարձր գնահատելու համար»՝ ճամբարային գործունեությունը ուսուցչի, որ դրամական արտահայտություն է ստացել նաև Ձմեռ

Չեմ կարողացել, չեմ կարողանում և երբեք չե՞մ կարողանա

Մենք մեծացել ենք այս հրահանգով, որն ինքներս ենք մեզ տվել, և դրա համար էլ երբեք չենք փորձել ցիցը հանել: Երբեմն, շղթայի ձայնը լսելիս, հայացք ենք ձգում ցցին և մտածում. Չեմ