Պարույր Սևակ

Օգնի՜ր ինձ, Մարիա՛մ,
Անաղարտ մնամ
Այն ճահճանման աղտ-աղարտի մեջ,
Որ դժգոհություն բառով է կոչվում:
Դժգոհությունից ես շա՜տ եմ դժգոհ:

Օգնի՜ր ինձ, Մարիա՛մ,
Եվ ասեմ՝ ինչով.
Բարեխոս եղիր ի՛մ և ի՜մ միջև,
Որ բանն ավարտվի ինքնահաշտությամբ:
Ես խռովել եմ նաև աշխարհից.
Ե՛կ ու վերստին հաշտեցրո՜ւ դու մեզ,
Թե չէ ես այսպես ապրել չե՜մ կարող:

Ուզում եմ նայել ինձ ու աշխարհին
Լիացա՛ծ, ժպտո՛ւն ու գո՜հ աչքերով՝
Հաղթելով և՛ քաղցը, և՛ պապակ փափագ:
Ուզում եմ ապրել անչար ու բարի՝
Գմբեթի ճեղքում բուսած տուղտի պես…
Մի բու թառել է իմ զույգ աչքերին.
Թռցրո՛ւ նրան:

Մի ձու սպիտակ ինձ բիբ է դարձել.
Կորցրո՛ւ այդ ձուն:
Ճանճեր են նստած ինձ վրա
Այնպե՛ս,
Ինչպես քունջութը՝ կաթնահունց հացին:
Ճանճը քունջո՛ւթ չէ.
Հացս չի՜ ուտվում:

Ճանճով է լցված իմ նե՜րսը նաև,
Ինչպես վարսանդը՝ խաշխաշի սերմով:
Խաշխաշ չե՜մ ուզում.
Կակա՛չ դարձրու:
Ասում են, իբր, կապույտի վրա
Չեն նստում ճանճեր:
Լսո՞ւմ ես, Մարիա՛մ,
Ինձ ներս ու դրսից կապո՜ւյտ հագցրու…

Նկարը՝ Մարտիրոս Սարյանի

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Հ. Թումանյանը էպոսի մասին

Երկու բառ հայոց էպոսից Արդեն լույս է տեսել Պետրոգրադում Հայոց գրականությանը նվիրված ժողովածուն` «Сборник Армянской литературы», Մ. Գորկու խմբագրությամբ: Ես չեմ խոսելու ժողովածուի մասին, այլ երկու բառի, որ վերաբերում է

«Ամենամեծ վտանգն այն կլինի, երբ հասարակությունը պասիվություն ցուցաբերի և միայն կառավարությանը կամ մեկ նախարարին վերապահի բարեփոխումները»

  31 մարտի, 2016 MAMUL.am «Ես Ձեզ հետ համաձայն եմ, սակայն միայն անձով պետք չէ պայմանավորել բարեփոխումները, թեպետ անձի դերը ևս չպետք է թերագնահատել»,- ի պատասխան MAMUL.am-ի թղթակցի հարցին, թե

Զորավարի կյանքի դրաման

2000թ., փետրվար «Նամակներ կալանատնից» ժողովածուից Իմ սերնդի համար Անդրանիկ զորավարը լեգենդ է եղել՝ փոխանցվող լեգենդ։ Զորավարը լեգենդ էր նաեւ իր ժամանակակիցների համար, իր կենդանության օրոք։ Զորավարը 20-րդ դարում ուղիդ մեկ դար