Անձրևի համար, գիտեք, ուշքս գնում է, անձրևանոց այդպես էլ չեմ բռնում. Արմինե Թոփչյանի ընտրած անջրանցիկ թիկնոցն ամենահարմարն է անձրևին քայլելու, հեծանիվ վարելու համար… Այս դեպքում մի վտանգ կա Երևանում՝ ջրափոսերը, ջրով ծածկված խութերը, որ իմ ճանապարհին, անգամ Ծովակալ Իսակովի ասֆալտե մայրուղում, քիչ չեն… Երեկոյան ոտքով անձրևի տակ Բանգլադեշից հասա Խանջյան… Մեքենաների առատություն-խսիրը, անհավեսը քաղաքիդ, ծննդավայր Երևանիդ մերժումի են բերում… Ուզում էի, սկսել էի քայլել անկանգնել մինչև… Արատես… Ի՜նչ պիտի անեք այսքան մեքենայի հետ, ա՛յ երևանցիներ, ես կհեռանամ, իհարկե, ձեզանից, քաղաքից, բայց խնդիրը կմնա… ինչպես իմ ճանապարհին փողոցները բռնած թափոնները… Ինչո՞ւ մեքենաներից չեք իջնում ու ոտքով, հեծանվով, որպես նոր երթևեկության մասնակիցներ, նոր կարգավորումներ գտնում ձեր առօրյա կյանքի համար… Նորընտիր ավագանուն հորդորում էի կաբինետ չմտնել, ավտոմեքենա չնստել, չկորցնել Երևանն այլ, թափառումի քաղաք դարձնելու, քայլելու՝ Աստծո նվեր հնարավորությունը…
Հարավային դպրոցի ստեղծագործ դասավանդողները:
Լուսանկարները՝ Արև Բալջյանի:
— Հետաքրքիր էր, գիտե՞ս, քո հարցերով ճանապարհը…
Երեկոյան հանկարծ սկսում է խոսել Դավիթը. չի մոռացել առավոտյան կրթահամալիրի երթուղայինում իմ հարցերով ճանապարհը։
Դավիթը քիչ-հազվադեպ է ինձ գովում…
— Լավ հարցեր կմտածես էլի ճանապարհի համար…
Այս ժլատը, որ իր ուսուցիչների-դասընկերների, քույրիկ Տաթևի՝ բոլորի հետ սկսել է դեկտեմբերի 12-ի ծննդյան օրվա պատրաստությունը, դարձավ նոր նախագծի պատվիրատուն… Անունը Սուսան Մարկոսյանն ուզեց կնքել։ Բարի է: Կրթահամալիրի 45 երթուղով ամեն օր այսքան սեբաստացի ճանապարհի հարցերով կրթական ծրագրի իր համահեղինակությունը կհաստատի: Կարևորը հարցերն են, որ հնչեն տեղին. պատասխանները պատասխանողներին կգտնեն… Ճանապարհի հարցերը ո՞նց անպատասխան կմնան, որքան էլ մարդկանցից առաջ ընկնեն, նրանց բռնողներ կգտնվեն…
Ագարակի պոնիների մասին մեր Արևմուտքում ծնված Դասարան TV-ի ֆիլմն ինձ շանթեց, մուտքի իր հաղորդավար Մարիայով՝ սքանչելի Սրբուհի Ներսիսյանի նորածնունդ Հայկ Ստեփանյանի՝ Աստղիկ Բլեյանի դասընկերոջ, քույրիկով… Ի՜նչ մեծանալ են մեծանում, ֆիլմերի-պատումների հեղինակներ դառնում: Սա մեր մանկավարժությունն է:
«Գեղարվեստը կրթահամալիրում» դեկտեմբերի 20-ի համերգ-ներկայացումը, աճուրդով-տոնավաճառով-տոնախմբությամբ, ամեն օր ավելի ու ավելի մոտիկից է երևում, իրենով զբաղվելու պարտադրում… Ազգային պատկերասրահի նախասրահում աճուրդը մեր տեխնոլոգիական հանրակրթության ներկայացման-գնահատման գործիք է առաջին անգամ… գրավիչ-համերգային… Հանդիսատեսը՝ որպես բաց հասարակության ընտրանի՝ մեր բաց մանկավարժության գնահատողը… Ընտրանին՝ ընտրանի, բայց պիտի որոշվի-առաջանա, ընտրվի, գա, աշխատի-գնահատի, սրանով ստեղծի… Արմինե Թոփչյան կամավորին ո՞նց մենակ թողնենք:
Ամանորյա ծիսական խաղալիքների պատրաստում:
Լուսանկարները՝ Սոնա Փափազյանի:
Մի կամավոր էլ՝ Քնարիկն ու իր թատրոնի թափորը, կեցցե՛ք. երեկ տեղեկացա, որ դառնում են աճուրդն անցկացնողները։ Ժամանակը քիչ է, ու մեզ բոլորիս գործի մեջ են քաշում… Արագ պիտի հեղինակենք աճուրդի մեր կազմակերպումը, սովորենք մեզ հասանելի՝ այլոց փորձը…
Իսկ աճուրդի, տոնավաճառի համար աշխատանքներ առանձնացնել-ներկայացնելը ուսումնական բլոգում յուրաքանչյուրի գործն է, աճուրդի բլոգն ստեղծելը, առցանց աճուրդը շուրջտարյա դարձնելը՝ Ձմեռ պապի ուշադրությանն արժանի նախաձեռնություն։
Աննա Երիցյանը, երաժշտության-կերպարվեստի տեխնոլոգների հետ հրապարակում՝ Ազգային պատկերասրահի նախամուտքին, տոնախմբություն-տոնավաճառով են տարված, Սվետա Ճաղարյանը, ուսումնական կենտրոնով, բուն համերգի կազմակերպիչն է… Սեբաստացիական համերգ Ազգային պատկերասրահի համերգասրահ դարձած դահլիճում… Լսվե՞ց:
Կրթահամալիրի դեկտեմբերի օրացույցով որոշված էր երեկ առավոտյան շփոթված-անծանոթ գործընկերների մոլորումը կրթահամալիրի Բանգլադեշում, որքան էլ հանրապետության դասվարների, երաժշտության, տեխնոլոգիայի ուսուցիչների, կազմակերպիչների ամենամսյա եռօրյա վերապատրաստման հերթական խմբի ընդունելությունը, սովորույթի ուժ ստացած բարեխղճությամբ-կարգով, փորձարկված, մեր մանկավարժության կենտրոնը պատրաստվել էր… Ինձ հետքրքիր էր ընդհատումներով նրանց հետ լինելը ծրագրով որոշված պարապմունքներին… ամենուր… Տպավորված եմ, Տաթև Աբրահամյան, Լուսինե Փաշայան և ընկերներ… շնորհակալ եմ Բլեյան կրթական ցանց ձևավորող, նրա ծավալումը հանրապետությունով մեկ անխուսափելի դարձնող, փոխանցման այսպիսի ներառական ու բաց համակարգի համար…
Մանկավարժական սեմինար պարապմունքով ամենշաբաթյա կրթահամալիրի դպրոցների մանկավարժական խորհուրդները երեկ որոշակի դարձրին հեղինակային կրթական ծրագրի գնահատման ճանապարհային քարտեզը… Սկսում ենք ուսումնական առաջին շրջանում սովորողի-սովորեցնողի ուսումնական գործունեության ամփոփումով, հետո անցնում 2019-ի հունվարի 8-ից 26-ի ուսումնական 2-րդ՝ նախագծային ճամբարային-ստուգատեսային շրջանի սովորողի-սովորեցնողի ուսումնական գործունեության ամփոփմանը, հետո ուսումնական 3-րդ, 4-րդ շրջաններում զարգացնում, ամբողջական գնահատման բերում՝ հիմնված սովորող-սովորեցնողի ինքնագնահատականի վրա… Մեր սովորող-սովորեցնողը, որ իր ջանքերը-միջոցներն է ներդնում իր աշխատանքում, իր հաջողությանը-տաղանդին-ձեռքբերումներին-փորձառությանը պիտի հավատա, իր գործունեության գնահատումով ավելի ինքնավստահ-ինքնուրույն-կարող դառնա… Ուսուցումից անբաժանելի գնահատումը կարևոր, իհարկե, բայց ուսուցման շրջան է, ուսումնական արդյունքի ձեռք բերումով… Չկորցնեք, մոռացումի-հարմարության ստվերում չթողնեք ոչ մի սովորող-սովորեցնողի, գործեք բաց, սովորողի միջոցով և ուղղակի մեդիայով, ուսումնական բլոգով, ուսուցչի-սովորողի-դասարանի-խմբի բլոգի գնահատման իրական մասնակից դարձնելով մեր մանկավարժության իրական պատվիրատուին՝ սովորողի ծնողին:
Իսկական ուսուցումը ինքնակրթությունն է, ու ինքնագնահատականի պիտի բերենք-հանգեցնենք հեղինակային կրթական ծրագրով սովորողի ուսումնական գործունեության, ուսուցման պայմանների անաչառ քննումը: Քննության մասին չէ խոսքը…
Ամանորյա տրամադրություն նախակրթարանում:
Լուսանկարները՝ Գայանե Թորոսյանի:
Ֆոտոխմբագիր՝ Արև Բալջյան
#1515